Bir kanser hikayesi okuduğumu ve bunun beni sarsacağını tabii ki biliyordum. Korku filmi izlemeyi seven biri korkacağını bilerek izler ya filmi, ben de kitabın sonunda sesimin böyle zor çıkacağını tahmin ediyordum. Sadece bir annenin, eşin, evladın gidişi değildi beni sarsan. Annemizden alamadığımız ve kızımıza vermeye çabaladığımız iletişime açık annelik beni çok düşündürdü. Zor zamanlarda ve zor konularda orada olmayacaksa bir annenin varlığından gerçekten söz edilebilir mi? Kitaba ya da bölüme dair yorumlarınız varsa instagram’da @benbikitapokudum hesabındaki bölüme ilişkin postun altına yorum bırakabilirsiniz.