ตอนสุดท้ายของดาเนียล ที่กำลังจะเผยให้เราเห็นว่าพระเจ้าครอบครองอยู่เหนือประวัติศาสตร์ ซึ่งคำถามที่เรามักสงสัยแน่ๆเวลาพูดถึงเรื่องเวลา ก็คือ เมื่อไหร่? ประวัติศาสตร์กำลังเดินไปถึงตรงไหน?    แต่ดูเหมือนว่าเวลาของพระเจ้าในพระธรรมดาเนียล ไม่ได้ชี้ไปที่ “เมื่อไหร่” แต่กำลังชี้ไปที่ “ใคร”...

สิ่งที่เราไม่เห็นในดาเนียลคือเรื่องของ “ภาษา”  เอ๊ะ ยังไง?   คือดาเนียลเนี่ยมีการเขียนด้วยสองภาษา บอกก่อนว่าไม่ใช่แบบ แปล ไทย อังกฤษ แล้ววางคู่กัน อะไรแบบนี้ แต่โครงสร้างเขามีสองภาษาในเล่มเดียว ประมาณว่าอ่านหนังสือภาษาไทยอยู่ดีๆ แล้วจู่ๆก็ตัดฉึบเป็นภาษาอังกฤษ อ่าว งงเลยสิ!!   คือเปิดมาบทที่ 1...