ธรรมอารี Dhamma Aree - พระมหาวรพรต กิตฺติวโร -

"ก็ต้องเรียนรู้นะ เส้นทางนี้ก็เป็นเส้นทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ อุปสรรคต่าง ๆ มากมาย

ในการเดินทางนะ ถ้าเราจะไปทำงานหรือว่าเราทำงานอยู่ก็ตาม ย่อมมีอุปสรรคใช่ไหม ?

ถ้าเรามองเห็นอุปสรรคกับเรามองไม่เห็นทาง มองเห็นอุปสรรคอันไหนดีกว่ากัน ?

บางทีถ้าเราไม่รู้ว่าอุปสรรคคืออะไร มันก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร มันก็คลำไป ๆ ก็ถูกบ้าง ผิดบ้าง เหมือนเดินในที่มืด ก็ไม่รู้หรอกว่าจะไปเจอจุดหมายปลายทางอย่างไร

แต่ถ้าเราเดินในเส้นทางนี้ แล้วเห็นอุปสรรคก่อน เราก็ค่อย ๆ เขี่ยอุปสรรคก่อน การเดินทางก็จะได้สะดวก

ก็มีแง่มุมหนึ่งในสมัยพุทธกาล แง่ที่ดีนะ แง่มุมนี้ก็เป็นผู้ที่พ้นไป แล้วก็คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านชี้ให้เห็นว่าการเดินในเส้นทางนี้ มีอุปสรรคอะไรบ้าง และถ้าหลีกเลี่ยงอุปสรรค ก็จะค่อย ๆ เดินไป ตรงทาง ตรงธรรม ..ดีกว่าไหม ? กว่าเราคลำทางเองนะ มีพระองค์มาชี้ขุมทรัพย์ให้ เราก็แค่ก็ค่อย ๆ เขี่ยอุปสรรคออก ก็จะน้อมไปสู่พระนิพพาน

พระองค์ก็จะอุปมาครั้งหนึ่งเนี่ย อยู่กับภิกษุ และพระองค์ก็ชี้ให้เห็นมีขอนไม้อยู่ในแม่น้ำคงคา ถ้าขอนไม้ไม่ติดอุปสรรคต่าง ๆ ก็จะค่อย ๆ ลุ่ม ลาด เอียง ไปสู่ทะเล ..ภิกษุ ถ้าไม่ติดในอุปสรรคต่าง ๆ

พระองค์ก็จะค่อย ๆ แจกแจงไว้ 8 ประการ ..ถ้าไม่ติดอยู่ในอุปสรรค 8 ประการนี้ก็จะน้อมไปสู่พระนิพพาน สัมมาทิฏฐิก็จะค่อย ๆ น้อมไปสู่พระนิพพาน..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระวรินทร นิทฺทโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 06 พฤษภาคม 2567

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagr

"#การจะสั่งสอนผู้อื่นตนเองก็พึงทำให้ได้ก่อนนะ

เพราะว่าการที่ตนเองทำได้เป็นเรื่องที่ยาก การที่จะสอนจิตสอนใจตัวเอง การบอกกล่าวผู้อื่นนี้ง่ายกว่า

ฉะนั้น การปฏิบัติ ถ้าเราจะนำมาประยุกต์กับการปฏิบัติ ปฏิบัติแล้วอย่าเพิ่งไปติดอกติดใจกับสภาวธรรมที่มันได้มันมีขึ้นมาในช่วงแรกๆ ให้ปฏิบัติไปก่อน แล้วก็จะรู้เลยว่า

#สอนจิตสอนใจตัวเองอันนี้ยากที่สุด

เพราะบางที มันก็รู้อยู่ รู้นะว่าอะไรควรอะไรไม่ควร แต่บางดีมันหักห้ามใจตัวเองไม่ได้ เราจะเห็นแต่ว่าอำนาจของกิเลส ความคุ้นชินที่เราสั่งสมมาอยู่ตลอด มันมีอำนาจมากขนาดไหนนะ
.
ก็พึงระลึกไว้ว่า #ปฏิบัติธรรมอยู่แค่กายกับใจเรานี่แหละ ทบทวนอยู่แค่กายกับใจ
.
ปฏิบัติแล้วก็ไม่ใช่ว่าทำจิตให้มันซึมๆ มันไปแช่อยู่กับสภาพธรรมอันใดอันหนึ่งนี้มันโน้มเอียงไปนะ
.
ก็ต้องปฏิบัติแล้วให้ระลึกอยู่ว่าต้องมีปัญญาอยู่บ้าง ต้องมีการที่เป็นผู้ที่เฉลียวฉลาด มีสภาพธรรมเกิดขึ้น จิตนี้ไปยึดไปถือหรือเปล่า ก็ต้องคอยสังเกตการณ์ถึงประมาณนั้น
.
ถ้าพิจารณาไปได้ จิตนี้มีกำลังนำมา #พิจารณาให้มันลงอยู่ในไตรลักษณ์ "อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา"

..สุดท้ายปลายทางมันก็จะเป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย
..เพื่อคลายกำหนัดแล้ว
..ทุกข์ในจิตใจมันก็จะค่อยๆหายไป"

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระชยากร ภทฺทธมฺโม
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
เช้า 06 พฤษภาคม 2567

#ฝึกตนเองได้โดยยาก #พระปธานิกติสสเถระ #อกาลราวิชาดก #ชาดกว่าด้วยไก่ขันไม่ถูกเวลา #พระชยากร #ธรรมอารี

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagr

"...แต่เราก็ต้องไม่ลืมนะว่า “กิจที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร ?”
กิจที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือการดับทุกข์นะ อะไรถ้าไม่เป็นไปเพื่อการดับทุกข์ ก็ไม่ใช่กิจที่แท้จริงนะ อันนี้เราก็ต้องมีหลักตรงนี้ไว้ หลักใจไว้ กิจที่แท้จริงก็คือการดับทุกข์ในใจ

เพราะไม่งั้นนะ เวลาอยู่กับโลกมาก ๆ ไอ้นั่นก็ดี ไอ้นี่ก็ใช่ คนนั้นก็ว่าดี คนนี้ก็ชวนไปที่นั่นที่นี่ บางทีก็ชวนไปอะไรต่าง ๆ บ้าง

ถ้าหลักตรงนี้ไม่ดี บางทีก็ไหลตามกระแสโลกนะ เขาว่าอย่างนั้นดี อย่างนี้ใช่ อันนี่ก็น่าทำนะ แต่ถ้าเป็นไปเพื่อก่อสมุทัย เราก็ต้องเลี่ยงนะ

แต่ถ้าเราชัดเจนกับตัวเองว่าแก่นแท้ของการมีชีวิตก็การดับทุกข์ในใจ ชีวิตเราต้องการสิ่งใด ?
..บ้านเราก็มีแล้วเนาะ โยมมีบ้านกันทุกคนเนาะ หลังใหญ่บ้าง หลังเล็กบ้าง แต่ก็มีที่พักกันทุกคน
..รถก็มีแล้ว
..คู่ครอง คนที่รักก็มีแล้ว
..ลูกที่น่ารักก็มีแล้ว
..ทรัพย์สินเงินทองก็มีกันแล้ว
..ความสุขจากรูป รส กลิ่น เสียง ก็มีกันแล้ว

..แต่ความดับทุกข์ในใจ มีแล้วหรือยัง ?
ถ้าบางท่านมีอยู่แล้วก็ดีนะ ก็ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ชีวิตที่ทุกข์หายไปเรื่อย ๆ เป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุดแล้ว แต่ถ้าบางท่านทุกข์ยังเยอะอยู่ ก็ต้องทบทวนนะว่า ชีวิตต้องการอะไรกันแน่นะ เพราะสิ่งที่ได้มาทั้งหมดอีกไม่นานจะหายไปหมดเนาะ จะหายไปหมดเลย..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระวรินทร นิทฺทโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 05 พฤษภาคม 2567

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามก

" #จิตใจนี้เกิดดับอยู่ตลอดเวลา

.. พระพุทธองค์ท่านก็เปรียบเหมือนลิงไว้ จิตนี้ก็เหมือนลิง ก็คอยที่จะจับกิ่งโน้นบ้าง จะไปจับอีกกิ่งหนึ่งก็ต้องปล่อยกิ่งเก่าก่อน ค่อยแวะไปจับกิ่งใหม่ ก็ธรรมชาติจิตก็เป็นแบบนั้น

แต่ถ้าเราอยู่กับอะไรที่เราคุ้นเคยกันมา สมมติว่าอยู่กับอารมณ์ที่ลบ ๆ แล้วกันนะ จิตนี้ก็ออกมาไม่ได้ เพราะว่ามันคุ้น มันจับอยู่เรื่อยๆ ไม่ได้รู้สึกว่าต้องออกด้วยแม้ว่าจะรู้สึกอยากออกขนาดไหนก็ตาม

.. การที่ฝึกฝน แค่มารู้ลมหายใจแค่ชั่วระยะเวลาหนึ่งมันก็มีผลมาก อานิสงส์ก็มาก มันก็เหมือนลิงตัวนั้นเนี่ยมันปล่อยกิ่งเดิม แล้วมาจับกิ่งใหม่ต่อ จับอยู่ที่ลมหายใจบ้าง ก็รู้ลมไป หายใจยาว-หายใจสั้น ก็รู้สึกไป แค่นี้นะ มันปล่อยออกมาแล้ว ไม่ต้องบอกให้ลิงตัวนั้นเลยว่ามันอยากให้ปล่อยกิ่งเก่าออกมาหรือเปล่า พอหากิ่งใหม่ให้มันอยู่มันวิ่งมาเอง ธรรมชาติก็เป็นแบบนั้นนะ

.. ธรรมชาติของจิต ถ้าเราเข้าใจกระบวนการทำงานแล้วเนี่ย การฝึกฝนก็จะรู้สึกว่ามันก็จะค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปนะ ไม่ได้ต้องมีความอยากเข้ามาเลย มีอารมณ์ลบ ๆ ที่เป็นความเครียดก็ดี ความโกรธก็ดี ไม่ต้องอยากให้ดับ แค่กลับมารู้ลม เดี๋ยวเขาดับของเขาเอง

ในทางตรงกันข้ามเราจะอยากให้อารมณ์นั้นดีบโดยการรู้ลม สิ่งที่มันจะตามมาด้วยนะ ก็คือมันจะรู้ลมด้วยเหมือนกัน แต่ว่าที่ตามมาเนี่ยมันตามมาด้วยตัณหา มันจะมีตัณหาที่เป็นส่วนเกินที่ตามมาด้วย.."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระชยากร ภทฺทธมฺโม
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
เช้า 05 พฤษภาคม 2567

#จิตเกิดดับ #ลิงจับกิ่งไม้ #ธรรมชาติของจิต #พระชยากร #ธรรมอารี

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.f

"..ใจก็ต้องเข้มแข็งแบบนี้แหละเนาะ ก็ถูกแล้วล่ะนะโยม.. ความไม่สบายใจ โยมก็กำลังได้รับธรรมะโอสถนะ

ความทุกข์นี่แหละของดี ยิ่งทุกข์เท่าไหร่ ผู้มีปัญญาจะเรียนรู้จากทุกข์นั้น และจะไม่กลับไปทุกข์เรื่องเดิมอีก ยิ่งมีมากเท่าไหร่คือความทุกข์ที่หายไป

ถ้าคนส่วนใหญ่ ยิ่งทุกข์เท่าไหร่จะยิ่งก่อทุกข์ แต่ผู้มีปัญญา ยิ่งทุกข์เท่าไหร่นี่คือความดับทุกข์

เมื่อทุกข์แล้ว จะไม่มีวันกลับไปทุกข์เรื่องเดิมอีก ..แบบนี้ จะเดินสู่เส้นทางการดับภพ

ทุกข์จะหนักขนาดไหนก็ตาม ใจต้องแกร่ง ๆ จะไม่มีวันยอมกลับไปทุกข์เรื่องเดิมอีก จิตจะเรียนรู้แล้วปล่อย ปล่อย ปล่อย..."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย
พระวรินทร นิทฺทโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 04 พฤษภาคม 2567

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol
LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ
Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com
TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree

ธรรมะ 3 คำ : รู้สึกตัวสบาย ๆ - สรรพสิ่งเคลื่อนไหว ใจสงบ - ธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลง

"...วันนี้ก็นเป็นธรรมะ 3 คำ บางทีก็นำธรรมะที่พูดบ่อย ๆ มาเล่าสู่กันฟัง เผื่อจะได้เป็นแง่มุมนะ วันนี้ก็เป็นธรรมะ 3 คำ

[1] คำแรกก็คือ 'รู้สึกตัวสบาย ๆ อยู่'

ทุกวันนี้คนเครียดเยอะนะ ก็ต้องรู้จักที่จะรู้สึกตัวไว้ก่อน สบาย ๆ อยู่ ก็อย่ามองว่าธรรมะเป็นของที่ไกลตัว เป็นของยากอะไร ยากแค่ความคิดเรานั่นแหละเนาะ แต่ลองดูก่อน แค่รู้สึกตัวขึ้นมา สร้างความเคยคุ้นที่จะตื่นจากอารมณ์

รู้สึกถึงกายที่นั่งอยู่ รู้สึกถึงลมหายใจก็ได้ รู้สึกถึงแขนที่ขยับอยู่ก็ได้ ค่อย ๆ รู้สึกตัว ค่อย ๆ ฝึกไปทีละส่วนก็ได้ รู้สึกตัวสบาย ๆ นะ ต้องสบาย ๆ ไว้ก่อน ใจจะได้คลายจากความเครียดนะ

[2] ธรรมะข้อที่ 2 'สรรพสิ่งเคลื่อนไหว ใจสงบอยู่'

อันนี้เป็นระดับที่เกิดสมาธิ แล้วเห็นธรรมในชีวิตประจำวัน..แบบนี้นะ

เรารู้สึกตัวไป รู้สึกตัวด้วยใจที่ผ่อนคลายสบาย ๆ อยู่ นั่งสบาย หายใจสบาย ๆ รู้เนื้อรู้ตัวไป เหม่อเผลอคิดไปก็ไม่ว่าอะไร

ไม่ไปรู้สึกว่าเหม่อเผลอคิดเป็นเรื่องร้ายนะ มีสติระลึกก็กลับมาใหม่..แค่นี้เอง วางใจเป็นปกติ

ถ้าใจผ่อนคลาย จิตจะค่อยตั้งมั่น ทุกครั้งที่เหม่อเผลอคิดไป มีสติระลึกกลับมารู้สึกตัว จิตจะตั้งมั่นขึ้นมาเป็นขณะ และอาศัยความต่อเนื่อง แต่ไม่ไปแบบจดจ่อจนเครียดนะ

ก็รู้สึกตัวขึ้นมาต่อเนื่อง แค่ขณะหนึ่งก็จิตก็คุ้นกับอุเบกขาขณะหนึ่ง ต่อเนื่องไป จิตตั้งมันขึ้นมาเป็นขณะ ขณะ จะเริ่มคุ้นกับอุเบกขา เป็นขณะ ๆ ใจจะสงบ

[3] ธรรมะข้อที่ 3 'สรรพสิ่งคือธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลง'

จิตตั้งมั่น สรรพสิ่งเคลื่อนไหว ใจสงบ เมื่อเหตุปัจจัยกระทบ ใจเปลี่ยนแปลง จ