عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدَ النَّاسِ وَكَانَ أَجْوَد مَا يَكُونُ فِي رَمَضَانَ حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ وَكَانَ يَلْقَاهُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ فَيُدَارِسُهُ الْقُرْآنَ فَلَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَجْوَدُ بِالْخَيْرِ مِنْ الرِّيحِ الْمُرْسَلَةِ. رواه البخاري Абдуллоҳ ибн Аббосдан ривоят. У киши дедилар: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам одамларнинг энг сахийси эдилар. У зотнинг энг сахий бўлган вақтлари Рамазонда, Жаброил учрашган пайтларида бўлар эди. Жаброил Расулуллоҳга Рамазоннинг ҳар кечасида учрашар ва Қуръонни у зот билан бирга дарс қилар эдилар. Бас, Расулуллоҳ яхшилик бобида барчага баробар эсадиган шабададан ҳам сахийроқ эдилар. Бухорий ривояти. © www.islomovozi.com