مجموعه فصل اول جافکری با بحث های من و دایی در مورد بازی زندگی (یا همان اسکیپ روم) شروع شد. در این بحث، دایی بازی زندگی را مانند هرمی معرفی کرد که قاعده آن یک مربعی است که همه ما در همه فعالیت های زندگی از آن استفاده می کنیم. این مربع، در راس اول، با فکر کردن در مورد اهداف مان در زندگی آغاز می شود و در راس دوم با تصمیم گیری و انتخاب هدف، اولین اتفاق بزرگ در زندگی شروع می شود که تصویری شفاف از هدف های کوچک یا بزرگ زندگی است. در مرحله یا راس سوم، همه ما شروع به حرکت به سمت اهداف مان می کنیم و این مسیر را به تنهایی و یا با همراهان و دوستان و عشاق طی می کنیم. مرحله آخر، و یا راس آخر، مربوط به مهمترین باور قلبی، عقلی، و روحی ما در حرکت به سمت هدف است که دایی از آن با عنوان امید و سرنوشت یاد می کند. سوال مهم اینه که امید داشتن در بازی زندگی یعنی چه؟ و اعتقاد به سرنوشت چه نقشی در زندگی ما دارد؟ در این اپیزود، که اپیزود آخر فصل اول جافکری است، من و دایی، در مورد امید و سرنوشت صحبت خواهیم کرد.