Ο παπα-Διανέλλος και ο κυρ Κωνσταντός ο ψάλτης, συμφώνησαν να κάνουν την λειτουργία της Ανάστασης σ΄ έναν εξοχικό ναΐσκο για να λειτουργηθούν και οι βοσκοί και οι ξωμάχοι της υπαίθρου. Πήγε ο παπάς, αλλά ο ψάλτης δεν φάνηκε, πράγμα που ανησύχησε πολύ τον παπά, φοβούμενος ότι δεν θα λειτουργήσει. Η γριά Μαθηνώ προσφέρθηκε να αναλάβει χρέη ψάλτη παρά τις αναγνωστικές της ελλείψεις και τις αντιρρήσεις του παπά για το φύλο της. Η λειτουργία όμως έπρεπε να γίνει και ξεκίνησε. Στα μισά της λειτουργίας δυνατές φωνές τη διακόπτουν. Ήταν ο κυρ Κωνσταντός. Στο δρόμο για το ξωκλήσι και μετά από πολλές περιπέτειες, έπεσε και χτύπησε. Με τη βοήθεια ενός βοσκού, έφτασε στο ξωκλήσι και ανέλαβε το ρόλο του, λαμπριάτικος ψάλτης. Με την ολοκλήρωση της λειτουργίας άρχισε το γλέντι με χορούς και σούβλες. Διαβάζει ο Μάνος Ζούρας