--- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος του κόσμου, δώθε απ' τ' όνειρο και κείθε απ' τη γη! Οταν απομακρύνθηκεν ο τελευταίος μας φίλος, ήρθαμε αγάλι σέρνοντας την αιώνια πληγή. Με μάτι βλέπουμε αδειανό, με βήμα τσακισμένο τον ίδιο δρόμο παίρνουμε καθένας μοναχός, νοιώθουμε τ' άρρωστο κορμί, που εβάρυνε, σαν ξένο, υπόκωφος από μακριά η φωνή μας φτάνει αχός. Η ζωή διαβαίνει, πέρα στον ορίζοντα σειρήνα, μα θάνατο, καθημερνό θάνατο, με χολή μόνο, για μας η ζωή θα φέρει, όσο αν γελά...

Κ. Καβἀφη Πολύ σπανίως ( 1913) Είν' ένας γέροντας. Εξηντλημένος και κυρτός, σακατεμένος απ' τα χρόνια, κι από καταχρήσεις, σιγά βαδίζοντας διαβαίνει το σοκάκι. Κι όμως σαν μπει στο σπίτι του να κρύψει τα χάλια και τα γηρατειά του, μελετά το μερτικό που έχει ακόμα αυτός στα νειάτα. Εφηβοι τώρα τους δικούς του στίχους λένε. Στα μάτια των τα ζωηρά περνούν οι οπτασίες του. Το υγιές, ηδονικό μυαλό των, η εύγραμμη, σφιχτοδεμένη σάρκα των, με την δική του έκφανσι του ωραίου συγκινούνται. ---...

https://latistor.blogspot.com/2010/10/blog-post_29.html --- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης -Ιθάκη http://cavafis.compupress.gr/kavgr_13.htm --- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Κ. Π. Καβάφης Τρώες Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων· είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε να ’χουμε θάρρος και καλές ελπίδες. Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά. Ο Αχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.— Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Θαρρούμε πως με απόφαση και τόλμη θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά, κι έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε. Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις...

Τα παράθυρα Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. - Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω. Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης --- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Επιθυμίες (Κωνσταντίνος Καβάφης) Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό, με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά — έτσ’ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Με αυτό το στίχο αρχίζει το γ’ στάσιμο (στ. 781-805) της Αντιγόνης του Σοφοκλή. Μια φράση, ωδή στον έρωτα δύο νέων, που είναι γνωστή μέχρι σήμερα. Από τα πιο γνωστά αποσπάσματα αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, που καταφέρνει να στρέψει το ενδιαφέρον των μαθητών, όπου διδάσκεται και κάνει το μάθημα αυτομάτως πιο ενδιαφέρον. Ολόκληρο το συγκεκριμένο απόσπασμα: Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ” υπερπόντιος εν τ” αγρονόμοις...

Έρωτα εσύ, που κανείς δεν σε νίκησε… Έρωτα εσύ, που κανείς δεν σε νίκησε έρωτα που όλα είναι δικά σου που νυχτοπερπατάς στων κοριτσιών τα τρυφερά τα μάγουλα και πάνω από τις θάλασσες και τις στεριές πλανιέσαι κανένας δε σου ξέφυγε ούτε Θεός ούτε άνθρωπος κι όποιον κρατάς τον ξετρελαίνεις εσύ αλλάζεις τα μυαλά των λογικών για το χαμό τους εσύ τον πόλεμο άναψες αυτόν ανάμεσα σε γιο και σε πατέρα μα νικητής, πατώντας πάνω απ’ όλους τους μεγάλους νόμους είν’ ολοφάνερος, ο πόθος για τα μάτια...

Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Διορία του Νέρωνος» Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. «Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.» Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους. Τώρα στην Pώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο, αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξείδι αυτό, που ήταν όλο μέρες απολαύσεως — στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια ... Των πόλεων της Aχαΐας εσπέρες...

Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Σατραπεία» Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται· να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες, και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες. Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα, και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του, και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια. Και συ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα...

Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή "Ασάλευτη ζωή" Το ποίημα όπως αναφέρει κείμενο του θρησκευτικού περιοδικού «Η Ζωή του Παιδιού», είναι μία επίκαιρη και συγχρόνως πρωτότυπη σύνθεση του Παλαμά που προέρχεται από τους «Ύμνους και τους Θυμούς» και την ποιητική συλλογή «Ασάλευτη ζωή». Ποιητής ευαίσθητος με έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα, ο Κωστής Παλαμάς που έφυγε από τη ζωή το 1943 μέσα στην καρδιά της Κατοχής, στο ποίημα του «Το Τραγούδι του Σταυρού» μοιάζει σαν να στήνει αφτί και να...

Che fece... il gran rifiuto Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης --- Send in a voice message: https://anchor.fm/u039cu03adu03c3u03b1-u03b/message

Κωνσταντίνος Καβάφης «Ο Βασιλεύς Δημήτριος» Ώσπερ ου βασιλεύς, αλλ’ υποκριτής, μεταμ- φιέννυται χλαμύδα φαιάν αντί της τραγικής εκείνης, και διαλαθών υπεχώρησεν. Πλούταρχος, Βίος Δημητρίου Σαν τον παραίτησαν οι Μακεδόνες κι απέδειξαν πως προτιμούν τον Πύρρο ο βασιλεύς Δημήτριος (μεγάλην είχε ψυχή) καθόλου — έτσι είπαν — δεν φέρθηκε σαν βασιλεύς. Επήγε κ’ έβγαλε τα χρυσά φορέματά του, και τα ποδήματά του πέταξε τα ολοπόρφυρα. Με ρούχ’ απλά ντύθηκε γρήγορα και ξέφυγε. Κάμνοντας...

Η ψυχές των γερόντων Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα κάθονται των γερόντων η ψυχές. Τι θλιβερές που είναι η πτωχές και πως βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε. Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε η σαστισμένες κι αντιφατικές ψυχές, που κάθονται -κωμικοτραγικές- μες στα παληά των τα πετσιά τ' αφανισμένα. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Κάνε Εγγραφή στο κανάλι μου στο YouTube, πατώντας Εδώ: https://bit.ly/2C2BvvS --- Send in a voice message:...

Κ .Π. ΚΑΒΑΦΗΣ - Θερμοπύλες Ο Καβάφης έγραψε το 1903 το ποίημα «Θερμοπύλες», το ύφος και το περιεχόμενο του οποίου θυμίζει αρχαίο επίγραμμα. Το ποίημα αναφέρεται ρητά στη μάχη των Θερμοπυλών, αλλά δίνει και άλλες συμβολικές προεκτάσεις στη θυσία των Σπαρτιατών. Παράλληλα με τη συναίσθηση του χρέους προς την πατρίδα ο ποιητής εξαίρει την προσωπική στάση των πολεμιστών και τονίζει τη σημασία της οφειλόμενης τιμής σε αυτούς που, παρά τις δυσκολίες, αγωνίζονται για να διαφυλάξουν τις αξίες και...

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ Σὰν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεῖ ἀόρατος θίασος νὰ περνᾶ μὲ μουσικὲς ἐξαίσιες, μὲ φωνές— τὴν τύχη σου ποῦ ἐνδίδει πιά, τὰ ἔργα σου ποῦ ἀπέτυχαν, τὰ σχέδια τῆς ζωῆς σου ποῦ βγῆκαν ὅλα πλάνες, μὴ ἀνοφέλετα θρηνήσεις. Σὰν ἕτοιμος ἀπὸ καιρό, σὰ θαρραλέος, ἀποχαιρέτα την, τὴν Ἀλεξάνδρεια ποῦ φεύγει. Πρὸ πάντων νὰ μὴ γελασθεῖς, μὴν πεῖς πῶς ἦταν ἕνα ὄνειρο, πῶς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου· μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μὴν καταδεχθεῖς. Σὰν ἕτοιμος ἀπὸ καιρό, σὰ θαρραλέος, σὰν ποῦ...

Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Πόλις» Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή· κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη. Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει. Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ, που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.» Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες. Η πόλις θα σε ακολουθεί....

Όσο μπορείς (1913) Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την, γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την, στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία, ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική. Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Το τραγούδι Lone Harvest του καλλιτέχνη Kevin MacLeod έχει άδεια με βάση  το εξής:...