The Afghan Christian Association in Sweden podcast انجمن مسیحیان افغانستان در سوید‪ن‬ انجمن مسیحیان افغانستان در سویدن

از شما برای خواندن داستانم سپاسگزارم. دعا میکنم خداوند از طریق این کتاب با دانش
خردمندانهتری دربارۀ اسالم و محبت بیشتری برای عیسی و حقیقت او، شما را برکت دهد.
چند پرسش هست که هرگاه داستان زندگیام را درمیان میگذارم، مطرح میشوند.

مچاله شده روی زمین نشسته بودم، در پیشگاه خدا میلرزیدم. دو هفته از پذیرش
ِ خداوندم گذشته بود، در حال شیون، منِمن کنان با لبهای لرزان، تالش میکردم از او
خواهش کنم.
»خدایا، چرا ...؟« ولی نمیتوانستم واژههایم را در قالب جملهای به زبان بیاورم. بیاختیار
می لرزیدم.

در طول چند روز پس از آن، قلبم پر از خوشی تازهای بود، خوشی آشنایی با خدا. همۀ
زندگیام گمان میکردم که او را میشناختم، ولی اکنون به راستی میدانستم او کیست. قابل
مقایسه نبود. هیچ چیزی با خدای واحد حقیقی قابل قیاس نیست.

در طول تابستان 2005 ،من همچنان در برار انجیل مقاومت کردم. به مسجدهای
بیشتری رفتم و با امامان بیشتری صحبت کردم، به دنبال پاسخ میگشتم ولی هیج پاسخی

من بر اولّین پلۀ باالی پلکانی سفید در یک مسجد نشستهام. پلکان رو به باال
میرود، و اولین پلّه تیرکی تزیین شده دارد با نردهای که رو به باال به سمت چپ
میرود. مطمئن نیستم که جنس پلهها از چیست، ولی فکر میکنم یا از سنگ، یا از
سنگ مرمر و یا از چوب است.

دو ماه دیگر دربارۀ خوابی که دیده بودم فکر کردم، هر روز صدای وکیل مدافع شیطان
در سرم بلندتر و بلندتر میشد. آیا من به راستی میتوانستم زندگی و سرنوشت جاودانی
خود را بر یک خواب بسپارم؟ تنها یک خواب؟ و آن خواب به اندازهای نمادین باشد که من
برای تعبیر آن نیاز به ابن سیرین یا یوسف داشته باشم؟