Ένα «πολύ ζωντανό» θέμα, που το αφήνουμε να πεθάνει Ο Μητσοτάκης λέει ότι το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων είναι… «πολύ ζωντανό» (σπαρταράει σχεδόν). Και πως «ελπίζουμε» ότι κάποια στιγμή θα λυθεί. Ετσι από μόνο του. Ή αν μας κάνει τη χάρη η Γερμανία να πληρώσει. Μέχρι τότε θα τρως το ένα “Nein” μετά το άλλο στα μούτρα και θα αφήνεις να βγάζουν το φίδι από την τρύπα οι 90χρονοι επιζώντες της Κανδάνου, του Διστόμου και των Καλαβρύτων. Που σήμερα στέκονται μπροστά στον Σταϊνμάγερ και λένε το δικό τους ΟΧΙ. Όχι, το θέμα δεν είναι καθόλου «λήξαν» όπως λέει ο Γερμανός πρόεδρος. Αυτός βέβαια λέει τα δικά του, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς εκτός από το να «ελπίζουμε».  Στις Πίσω Σελίδες μιλούν: ----- Χριστίνα Σταμούλη, δικηγόρος, κόρη και διαχειρίστρια του αρχείου του Γιάννη Σταμούλη: «ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ» Η Χριστίνα Σταμούλη, δικηγόρος, κόρη και διαχειρίστρια του αρχείου του Γιάννη Σταμούλη, μιλά για τις γερμανικές αποζημιώσεις και την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου στην Ελλάδα και την Κρήτη, ο οποίος δήλωσε ότι το θέμα «θεωρείται λήξαν». Η ίδια αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και των διεκδικήσεων της Ελλάδας, τονίζοντας ότι μετά την ένωση της Γερμανίας παύει το «πάγωμα» των διεκδικήσεων που είχε αποφασιστεί μετά τον πόλεμο λόγω της διχοτόμησης της χώρας. Ωστόσο τότε ξεκίνησε και η επιχειρηματολογία από την Ομοσπονδιακή Γερμανία ότι πλέον δεν έχει τέτοιου είδους υποχρεώσεις και απορρίπτει οποιεσδήποτε διεκδικήσεις. Όσον αφορά την στάση της Ελλάδας, επισημαίνει ότι ενώ έχουν γίνει κάποιες αξιόλογες κινήσεις, αυτές ήταν αποσπασματικές και δεν εντάσσονται σε ένα γενικό σχέδιο της χώρας, σημειώνοντας ότι κατά καιρούς ρηματικές διακοινώσεις της Ελλάδας για το θέμα έμειναν χωρίς συνέχεια. Όπως υποστηρίζει, θα πρέπει μία κυβέρνηση που θα βάλει το ζήτημα ουσιαστικά και με αξιώσεις στο πολιτικό της πρόγραμμα, σημειώνοντας ότι κανένα κόμμα δεν έχει παρουσιάσει ολοκληρωμένη πρόταση, ενώ τονίζει ότι με οργάνωση και μεθοδικότητα θα πρέπει να καταγραφούν όλες οι προτάσεις, με απώτερο στόχο μια προσφυγή στην Χάγη. Επιπλέον επισημαίνει ότι η Γερμανία φοβάται την Χάγη καθώς αναγνώρισε την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου αλλά μόνο για