O tym, że nadal "tyram" w magazynie (i niestety, nie wynajmuję baraku), a moje szczęście i spokój, nie są wprost proporcjonalne, do stanu konta. O tym, że Kløfta bliska memu sercu, a loppemarked umeblował nam wynajęte mieszkanie. O tym, że jednak warto słuchać swojej intuicji, a dobro często powraca. Przede wszystkim jednak o tym, żebyśmy nie zapominali, jak wielka moc w nas drzemie. I nie dawali się "podcinaczom skrzydeł".

Niby nic wielkiego, ale dla mnie, dla tej wersji mnie, którą byłam po polskiej stronie, był to nie lada wyczyn. Będąc jedynaczką, w typie "wyręczana i rozpieszczana za młodu" i przez wzgląd na różne doświadczenia życiowe mocno niepewną siebie i uzależniającą swoje decyzje od innych, przeprowadzam się do kraju, o którym nie wiem nic. Przeprowadzam się z nastoletnim synem, łatwego powrotu, raczej nie zakładam. Na dodatek mężczyzna, z którym budowałam tu wspólną przyszłość, od początku sprawę...

Bardzo spontanicznie o moim życiu "Na północ od serca". A przy okazji o złamanym sercu, kobiecej przyjaźni, babskim wypadzie, pożyczonym aucie z Laną del Rey w środku i kurtce, bez której to wszystko by się nie udało. Czyli jak zwykle: nudy.