Σε μια ειλικρινή και γενναία αυτοπροσωπογραφία του, ως Πρωταγωνιστής του Σταύρου Θεοδωράκη, ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει για την αρχή και την πορεία του, για το φτωχό παιδί που υπήρξε και τον πλούσιο μουσικό που έγινε, για τη φήμη και το βαρύ και καταστροφικό της φορτίο. Αναφέρεται στο θέμα του διαφορετικού επιθέτου με τον πατέρα του και στους σπουδαίους ανθρώπους που φώτισαν τον βηματισμό του μέσα από τραγούδια που έγραψαν ιστορία. Εκφράζει ανοιχτά τους φόβους του και δηλώνει αντικοινωνικός - ένας μοναχικός, που αγαπάει με πάθος τη θάλασσα και αδιαφορεί για τον (δικό του) θάνατο.