رادیو ری‌را | RadioRira radiorira

شریل استرید، نویسندۀ آمریکایی، ۲۲ ساله بود که مادرش به سرطان مبتلا شد. شریل وقتی دکترها نتیجۀ آزمایش‌ها را اعلام کردند، پیش مادرش بود، و وقتی چشم‌های آبی مادرش در اتاق بیمارستان ثابت ماندند هم آنجا بود. شریل فکر می‌کرد مرگ مادرش پایانی بر این غصه خواهد بود، اما اشتباه می‌کرد. در ماه‌های بعد از مرگ مادر او به دنیایی قدم گذاشت که شاید مهیب‌تر از روزهای بیماری مادر بود: اعتیاد به هروئین.



👤نویسنده: شریل استرید

🖋مترجم: عرفان قادری

🎙گوینده: رفیعه پوستی

📄منبع مقاله: جانک

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را

در انگلستان خلیجی هست که نوجوان‌‏ها علاقه دارند از روی دیوارۀ بیست‌متری‌اش شیرجه بزنند. متأسفانه هر سال تعدادی از این نوجوان‌ها به دلیل برخورد با صخره‌های کف آب می‌میرند یا به‌شدت مجروح می‌شوند. همچنین گهگاه می‌شنویم نوجوان‌ها خودزنی می‌کنند یا سراغ مواد و روابط عجیب‌غریب می‌روند. بعضی‌ها می‌گویند این کارها ناشی از جو دوستانِ هم‌سن‎‌و‌سال است و برخی دیگر این‌ها را فرصت‌هایی برای تخلیۀ هیجانات می‌دانند. این‌جور حرف‌ها کمی خیال پدر و مادرها را راحت می‌کند، اما این‌طور که پیداست همۀ ماجرا جو و تخلیۀ هیجان نیست و پای نظام آموزشی مدارس و خودِ جامعه در میان است.



👤نویسنده: گای کلکستن

🖋مترجم: علی امیری

🎙گوینده: محمد کاظمی

📄منبع مقاله: ایان

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را

در نوجوانی، چند ساعت بعد از دوست شدن با کسی، فکر می‌کنیم «تا روز قیامت» دوستش خواهیم داشت و چند لحظه بعد از نفرت از کسی، گمان می‌کنیم «تا روز قیامت» از او متنفر خواهیم بود. اما این دوره که گذشت سرد و تلخ می‌شویم و همه‌چیز برایمان گذرا و موقت و نسبی جلوه می‌کند. یا شاید قلبمان می‌میرد. چگونه باید با حسرت دورۀ از دست رفتۀ نوجوانی کنار آمد؟ چه کنیم که قلبمان نمیرد؟ حالا که احساس ابدیت، خواه‌ناخواه، می‌گذرد چطور به شکلی درست و خلاقانه برای پایانش سوگواری کنیم؟



👤نویسنده: تاوی گوینسون

🖋مترجم: محمدحسن شریفیان

🎙گوینده: کوثر یوسفی

📄منبع مقاله: روکی

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را

مطابق دیدگاه ریگان و ‏تاچر چیزی به‌عنوان جامعه وجود ندارد. تنها خانواده‏‌ها هستند که از یکدیگر مراقبت می‏‌کنند، و افراد که وارد بازارها می‏‌شوند. جیل لپور، استاد تاریخ هاروارد، می‌گوید: به‏‌رغم همۀ تلاش‌‏های تاچر و ریگان، هنوز چیزی به نام جامعه وجود دارد، همان‏‌طور که پیش‌‏تر نیز وجود داشته است. مسئله این نیست که آیا جامعه‏‌ای وجود دارد یا خیر، بلکه باید دید در جهان پساکرونا چه شکلی به خود می‏‌گیرد.



👤نویسنده: جیل لپور

🖋مترجم: عرفان قادری

🎙گوینده: رفیعه پوستی

📄منبع مقاله: گاردین

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را

مردم‌‏شناسی بریتانیایی برای انجام پروژه‏ای پژوهشی به شمالگان، در کانادا، نقل‏‌مکان می‏‌کند. او زبان بومیان آن‏‌جا را می‏‌آموزد و پای حرف‏‌هایشان می‏‌نشیند. در گفت‌وگوهایشان متوجه می‏‌شود که بومیان نگران خودکشی‏‌های مشکوک نوجوانانِ آن مناطق هستند. او درمی‌‏یابد از دهۀ ۱۹۸۰ به این‏‌سو نرخ خودکشی پسران در مناطق شمالی چند برابر شده و در طول دو دهۀ پس از آن، مدام بر تعدادشان افزوده شده است. این مردم‌‏شناس، طی ۱۰ سال اقامت در میان اقوام شمالگان، پی به حقیقتی هولناک دربارۀ این خودکشی‏‌ها می‏‌برد که نه تنها برای دولت کانادا که برای همۀ ما زنگ خطری جدی است.



👤نویسنده: هیو برودی

🖋مترجم: نسیم حسینی

🎙گوینده: محمد کاظمی

📄منبع مقاله: گاردین

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را

نوجوان‌ها همیشه کارهای عجیب‌و‌غریب می‌کنند؛ خودشان را از بلندی در آب‌های کم‌عمق می‌اندازند، رانندگی پرخطر می‌کنند و وارد دعواها و روابط عاطفی نامتعارف می‌شوند. بعضی از بزرگ‌ترها این حرکات را ناشی از نیروی جوانی می‌دانند و بعضی دیگر خامی و بی‌تجربگی‌ نوجوانان را دلیل رفتارهای نسنجیده‌شان عنوان می‌کنند. اما تحقیقات عصب‌شناختی جدید، با ارجاع به مراحل تکاملی بشر، پرده از حقایقی برداشته‌اند که شاید پای فیزیولوژی مغز نوجوانان را به میان بیاورد.



👤نویسنده: الیزابت کولبرت

🖋مترجم: سهراب جعفری

🎙گوینده: نازنین شکرابی

📄منبع مقاله: نیویورکر

📑منبع ترجمه: وبسایت ترجمان

📻نسخه صوتی: رادیو ری‌را