Et erfuerdert Courage fir de virgezeechente Wee ze verloossen. "Nous venons tous de l'agriculture; l'homme est enfant de la terre. La terre est la patrie de l'humanité." An eiser Lecture vun heiheem geet et haut ëm de Roman "Au-delà des racines" vun der Nelly Lecomte, erauskomm am Verlag "Le Lys Bleu". Dat jonkt Amélie wiisst op engem Bauerenhaff an den Ardennen op. Dass mir et an dësem Roman awer net mat enger idealiséierter Versioun vum Landliewen ze di kréien, gëtt direkt op der éischter Säit däitlech, wéi d'Amélie erausfënnt, dass seng Bomi d'Kaz doutgemaach huet, wuel well de Puss zevill Appetitt op d'Hénger hat. Dem Amélie säi Lieweswee schéngt virgezeechent ze sinn: e Bauerejong aus dem selwechten Duerf bestueden fir dass d'Lännereie kënnen zesummegeluecht ginn, a sech fir de Rescht vu séngem Liewen ëm d'Famill an ëm den Haff bekëmmeren. Mä déi jonk Fra huet aner Iddien, plënnert an d'Groussstad a verbréngt och e puer Joer an Afrika. D'Nelly Lecomte beliicht an dësem Entwécklungsroman déi sëllechen Erausfuerderungen déi op hir Protagonistin waarden.