Depresif bir totem dikiyoruz çoğu zaman hayatımızın tam orta yerine, etrafında dönüp nefretimizden devşirdiğimiz, öfkemizden coşarak kendimizden geçtiğimiz, korkularımızın esiri olup, endişelerimizle sessizleşip tılsımlı sözler uydurarak gerçekleştirdiğimiz ritüellerimiz var bizim.