W najnowszym odcinku podkastu przyglądamy się twórczości Nagisy Ōshimy, filozoficznego nestora japońskiej nowej fali, i jednego z najbardziej niepokornych reżyserów w historii  kina. Wgłębiamy się w konteksty polityczne, jakie dominowały w jego nowofalowych poszukiwaniach, w centrum stawiając temat miejskiej przestrzeni – gęstego od tematów i kontekstów Tokio. Zerkamy w lata 60. – dekadę krwawych protestów nazywaną często „sezonem polityki”, podczas której przepełniona od od happeningów, performensów, i demonstracji stolica Japonii staje się żywą sceną dla powojennych drgań.W spojrzeniu Nagisy Ōshimy miasto dalekie jest od stereotypowego wyobrażenia japońskiej harmonii.Na próżno szukać w nim pocztówkowych obrazków, jakie utarły się w kinie głównego nurtu okresuklasycznego. Na pierwszym planie istnieje za to żarliwa potrzeba rejestrowania aktualności i topikalności – w jego filmach miasto jest odbiciem pokoleniowych rozczarowań i kolektywnych starć. Tokio w oczach Ōshimy to Tokio to przestrzeń batalii – nasączone wrogością i nieufnością; to miasto zatłoczone, ciasne, klaustrofobiczne, i oblepiające; i wreszcie, to miasto przekrętów i wymuszeń, z którymi mierzą się młodzi – ulubieni bohaterowie nowofalowych historii Ōshimy.W podkaście skupiamy się na tle historycznym i omawiamy szerzej trzy filmy z rozległego dorobku Ōshimy. Rozmawiamy o nowofalowym manifeście – Nagiej młodości, która wprost rozliczała się z niespokojną atmosferą początku lat 60.; staramy się odszyfrować znaczenia Dziennika złodzieja z Shinjuku, performatywnym musicalu rejestrującym żywe kontrkulturowe tło miasta; a także skupiamy się na Po wojnie tokijskiej – zadając sobie pytanie, co jest tytułową wojną.Pierwsza w Polsce retrospektywa twórczości Nagisy Ōshimy została przygotowana we współpracy Pięciu Smaków z Festiwalem Nowe Horyzonty.