Hu Bo, absolwent prestiżowej Pekińskiej Szkoły Filmowej, miał zaledwie 28 lat i trzy krótkie metraże oraz dwa tomy opowiadań na koncie, gdy wiosną 2017 roku ukończył zdjęcia do swojego pełnometrażowego debiutu. Pełna problemów produkcja odbywała się w przemysłowym, zasnutym smogiem mieście Shijiazhuang, na północy Chin. W październiku tego samego roku młody artysta niespodzianie odebrał sobie życie. Nie doczekał tym samym pokazów prawie czterogodzinnego "Siedzącego słonia" na Berlinale, gdzie dostał nagrodę FIPRESCI. Był to zaledwie początek sukcesów, bo "Słoń" szybko zyskał sławę dzieła wybitnego, pełnego rzadkiej wrażliwości w poruszaniu problemów współczesnych Chin (i nie tylko). W 26. odcinku Azja Kręci rozmawiamy o "Siedzącym słoniu", dostępnym na platformie VOD festiwalu Nowe Horyzonty. Analizujemy sposób, w jaki skonstruowana została ta historia czwórki bohaterów, szarpiących ponurą rzeczywistość wokół siebie. Kreślimy także szerszy kontekst niezależnego kina chińskiego, które w ostatnich latach dusi się coraz mocniej pod "opieką" Pekinu. Czy dzisiaj Hu Bo mógłby w ogóle zrealizować tak zniuansowany i nieoptymistyczny portret swojego kraju?