• 7:40 :  Η καταπίεση του θυμού είναι μια ακόμα στοχευμένη παρέμβαση στην προσωπικότητά μας: νωρίτερα καταπιέζαμε (ασυνείδητα) πηγαίες τάσεις/ανάγκες για να συμμορφωθούμε με τους εξωτερικούς κανόνες, τώρα καταπιέζουμε (ενσυνείδητα) την πηγαία τάση/ανάγκη του θυμού για να συμμορφωθούμε με έναν κανόνα/αξία που θέτουμε εμείς («είναι καλό να είσαι ήρεμος»). Αυτό είναι ένα βήμα προς έναν πιο εξετασμένο βίο, μια ζωή που είναι περισσότερο δική μας. Αλλά, αν και ίσως να είναι αναγκαίο κάποιοι από εμάς να περάσουμε από αυτό το στάδιο, είναι προφανές πως δεν είναι ιδανικό: πάλι καταπιέζουμε ένα κομμάτι του πηγαίου «είναι» μας, άρα ο κίνδυνος —να δημιουργηθούν απωθημένα που, άθελά μας, θα μεταχηματίζουν καλές προθέσεις σε προβληματικές συμπεριφορές— παραμένει! Αντί αυτής της καταπίεσης, ίσως να μπορούσε να υπάρξει μια βαθύτερη αλλαγή που να έχει την δύναμη να σπάσει τον φαύλο κύκλο αυτού του ψυχικού μηχανισμού. Για παράδειγμα, ο μηχανισμός που περιγράφεται στο βίντεο βασίζεται πάνω στην παραδοχή ότι υπάρχει μια, απόλυτη και αντικειμενική ηθική αλήθεια... αλλά, όπως είδαμε ήδη από το δεύτερο επεισόδιο, ο Σωκράτης είχε αμφισβητήσει αυτή την κοσμοθεώρηση! • Υ.Γ.: Εδώ θα βρείτε μια εξαιρετική παρουσίαση για τα απωθημένα και πώς τα προβάλλουμε στους γύρω μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε: https://youtu.be/5udJgxOBrtk