اگه همه خودشون فکر می کنن خوبن، پس کی بده؟ ایده ی این اپیزود از اونجایی شروع شد که یه روز با ذوق یه جمله معروفی رو برای علیرضا(تدوینگر پادکست) خوندم و اون به جای اینکه ذوق کنه یا بگه عجب جمله ای گفت "پوپولیستیه". بعد کلی بحث و همفکری، ایده و مفهوم کلی حرفش خیلی برام جذاب بود و احساس کردم موضوع به شدت مهم و مفیدی می تونه باشه در راستای شک گرایی و تفکر نقادانه. برای همین از خودشم خواستم که در این اپیزود حضور پیدا کنه و این اولین باریه که تو هرمس صداشو می شنویم :) قبلا گفتم ولی باز به این بهانه از تمامی زحمات علی بابت تدوین و نهایی کردن اپیزود ها و آهنگ ها و همفکری ها و همه چیش ازش تشکر می کنم و باعث افتخارمه این رفاقت و همکاری. پدیده ی پوپولیسم ادبی این روز ها از رگ گردن به همه ما نزدیک تره و خوبه که ما هم قبل از پذیرش و ذوق زدگی نسبت به جملاتی از این قبیل، نگاهی متفاوت تر داشته باشیم و تا جای ممکن کمتر ازشون تاثیر بپذیریم یا اون هارو نشر بدیم. 🔊 اپیزود بیست و هفتم منتشر شد. ▪️در این اپیزود، به ترم پوپولیسم در ادبیات می پردازیم و چند تن از شایع ترین جملات ادبی رو از این منظر بررسی می کنیم. ممکنه براتون جالب باشه که شوپنهاور(فیلسوف محبوبم) رو هم در این زمینه نقد کردیم. جمله ای که خودمون قبلا در پیج کار گرافیکیش رو انجام داده بودیم و هنوز هم هست. 📌 تمامی لینک پلتفرم های پادگیر در کانال پین شدن. لطف می کنید اگر که پادکست رو دوست داشتید از ما حمایت کنید و به دوستان و اطرافیانتون معرفیش کنید🌷 Instagram: Hermes.pod