Θυμόμαστε ιστορίες από την πολιτική διαδρομή του Μπέρνι Σάντερς και αναρωτιόμαστε πώς έφτασε στο σημείο να τον ευχαριστεί το ισραηλινό λόμπι.

Αναρωτιόμαστε γιατί το Ισραήλ απαγορεύει τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για τους μαζικούς βιασμούς που όπως ισχυρίζεται πραγματοποίησε η Χαμάς και γιατί αντιμετωπίζει με τέτοιο μίσος όσους ζητούν αποδείξεις.

Με αφορμή τον θάνατο του «μάγου της διπλωματίας» συζητάμε και για τον έναν αιώνα που πέρασε από τη γέννησή του.

Αναρωτιόμαστε για άλλη μια φορά εάν ένας stand-up comedian ή ένας ράπερ μπορεί να κάνει καλύτερη έρευνα από πολλούς δημοσιογράφους -- και απαντάμε: δυστυχώς και ευτυχώς, μπορεί.

Προσπαθούμε να εντοπίσουμε ποιες τεχνικές προπαγάνδας χρησιμοποιεί σήμερα το κράτος του Ισραήλ στη Γάζα.

Παρατηρούμε τον ρόλο της Ουάσινγκτον στη σφαγή της Γάζας και διαπιστώνουμε ότι είναι πολύ πιο ενεργός απ’όσο φανταζόμαστε.

Συζητάμε με τον Ισραηλινό αναλυτή Σιρ Χέβερ λίγο πριν έρθει στην Αθήνα προσκεκλημένος σε μία μεγάλη εκδήλωση που διοργανώνει το BDS Greece.

Ακούμε οπαδούς του Ισραήλ να υποστηρίζουν πως, αν μία ηλικιωμένη κυρία θεωρεί ότι της φέρθηκε καλά η Χαμάς κατά τη διάρκεια της ομηρίας της, δεν μπορεί παρά να είναι ψυχικά διαταραγμένη.

Αναρωτιόμαστε εάν ο Σέξπιρ έχει κάτι να μας πει για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων και αν μπορούμε να τα συζητάμε όλα αυτά χωρίς να πίνουμε τον καφέ μας στα Starbucks.

Υποστηρίζουμε ότι όταν δεν αφήνεις σε έναν πληθυσμό τη δυνατότητα να ζήσει, η απάντησή του μπορεί να αποτελεί έγκλημα πολέμου — πάντα, όμως, γι’αυτό θα ευθύνεται αυτός που αποκλείει.

Παρακολουθούμε πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους να δηλώνουν ότι το πολίτευμα της Αμερικής πρέπει να είναι η μοναρχία.

Αφιερώνουμε την εκπομπή σε ένα είδος μουσικής που απεχθανόμαστε, αλλά πιστεύουμε ότι ίσως αξίζει να του δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία.

Παρατηρούμε ότι ελάχιστοι ασχολούνται με τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο και ότι η πορνογραφία στο ίντερνετ έχει δημιουργήσει ένα από τα ισχυρότερα ολιγοπώλια στην ιστορία του καπιταλισμού.

Δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε άλλους λαούς, πέρα από τους Γιουγκοσλάβους, που να πέρασαν από την Ντέρνα για να χτίσουν και όχι να γκρεμίσουν.

Αναρωτιόμαστε εάν είναι σωστό να βραβεύεις μία ακτοπλοϊκή εταιρεία για την προστασία που παρέχει στους επιβάτες της, ενώ αυτή τους πετάει στη θάλασσα.

Υποπτευόμαστε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν ο πρώτος συλληφθέντας που έβγαλε μερικά εκατομμύρια δολάρια από τη φωτογραφία του.

Με αφορμή τη δολοφονία του επικεφαλής της εταιρείας μισθοφόρων Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν, θυμόμαστε σημαντικές προσωπικότητες που σκοτώθηκαν σε αεροπορικά δυστυχήματα.

Παρακολουθούμε το νότιο Μπρονξ να φλέγεται σαν τη Βηρυτό κι αναρωτιόμαστε πόσο πιθανό είναι να βάλει κάποιος φωτιά στο σπίτι του.

Ακούμε μία συναρπαστική όσο και ελαφρώς επικίνδυνη ερμηνεία για τον βομβαρδισμό της Ιαπωνίας.

Aναρωτιόμαστε εάν το να φιλοξενείς τον αμερικανικό στρατό σε κάνει συνένοχο στα εγκλήματά του, κατεχόμενη χώρα ή και τα δύο προηγούμενα.

Υποστηρίζουμε ότι η φράση, «πολιτική με ψαρόκολλα και χαρτί δεν γίνεται», εκφράζει απλώς άγνοια της ιστορίας, νηπιακή πολιτική σκέψη και την πιο σκληρή εκδοχή της Μαρίας Αντουανέτας.

Θυμόμαστε μια ιστορία του Ηρόδοτου για ένα δελφίνι που έσωσε τον Αρίωνα έξω από την Πύλο κι αναρωτιόμαστε πώς οι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έπεσαν τόσο χαμηλά στη σκάλα της πολιτισμικής εξέλιξης.

90 χρόνια από το κάψιμο των βιβλίων από τους Ναζί, βλέπουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να προχωρούν σε μαζικές απαγορεύσεις βιβλίων κι αναρωτιόμαστε αν το ίδιο θα συμβαίνει σε λίγα χρόνια και στην Ελλάδα.

Υποψιαζόμαστε πως το γεγονός ότι, έναν αιώνα μετά τη γέννησή του, ο Χένρι Κίσινγκερ δεν βρίσκεται στη φυλακή έχει να μας πει πολλά για τους μηχανισμούς απονομής δικαιοσύνης στο διεθνές δίκαιο.

Συζητάμε για τις σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών.