در هر لحظه از زندگی، ما با پدیده های بیرونی و یا درونی متفاوتی برخورد می کنیم که ادراک ما از این پدیده ها به صورت نسبی و تعیین شده توسط جهان بینی ماست. واضح است که احساساتی که بعد از  تجربه ی این لحظات به ما دست می دهد نیز وابسته به ادراک ماست . بعد از تجربه ی احساساتی که در ما پدیدار شدند، ما دست به انجام عکس العملی، متناسب با آن احساسات میزنیم.  حالا بیایید این ساز و کار را به صورت وارونه طی کنیم، عکس العمل ما وابسته به احساسات ، احساسات وابسته به ادراکات و ادراکات ما ناشی از جهان بینی ماست.  نتیجه اینکه عکس العمل ما ، نه یک انتخاب کاملا آزادانه ، بلکه به طور تمام و کمال توسط جهان بینی ما محدود شده است.