Οι ιστορίες της παιδικής μας ηλικίας και πως αυτές μας διαμορφώνουν στην πορεία, έχουν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό από το αφήγημα του "Σημαντικού Άλλου" στη ζωή μας. Το πώς μεταβολίζουν δηλαδή οι γονείς τα δικά τους βιώματα και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Τα κυρίαρχα μοτίβα της οικογένειας λειτουργούν σαν πρωταρχικός καμβάς για τα "ψυχικά αποτυπώματα" της πρώιμης ηλικίας. Ο Ορέστης μέσα από την αφήγηση της δικής του ιστορίας και το δικό του ταξίδι στην ψυχοθεραπεία ερμηνεύει εκείνον τον "καμβά" που του δόθηκε κι εξηγεί πώς ο ίδιος τον έχει ανά διαμορφώσει.