Κάποτε τα ποντίκια, αποφάσισαν να κάνουν γενική συνέλευση για να αποφασίσουν τι θα γίνει με του γάτου το πρόβλημα.  Έστειλαν το λοιπόν, ντελάληδες σ’ όλο τον κόσμο των ποντικιών και φώναζαν «Ακούσατε, ακούσατε... όλα τα ποντίκια να μαζευτούν στο μεγάλο ξέφωτο, θα κάνουμε γενική συνέλευση για να αποφασίσουμε τι θα γίνει με του γάτου το πρόβλημα... Ακούσατε, ακούσατε…» Ο μύθος αναπτύχθηκε ελεύθερα αφηγηματικά και με βάση το αρχαίο κείμενο. Στην απόδοσή του έγινε προσπάθεια να διατηρηθεί η  απλότητά του, αλλά και ο αλληγορικός του χαρακτήρας, διατηρώντας εμμέσως τα διδάγματά του, όχι ως άποψη του αφηγητή αλλά ως έκφραση των ηρώων Αφήγηση – Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Ευγενικός Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός, ευφυέστατος και σοφός, δίκαιος και φιλαλήθης, τολμηρός και ετοιμόλογος, με φαντασία και δεξιοτεχνία στο χειρισμό του λόγου. Ο ιστορικός Ηρόδοτος μάλιστα τον αναφέρει ως «λογοποιό». Ο Αίσωπος, αμφισβητίας με θάρρος και χιούμορ, υπερείχε διανοητικά χωρίς αυτό να είναι προϊόν σπουδής ή φιλοσοφικής καλλιέργειας, «όσα έλεγε δεν τα έμαθε από διδάσκαλο» και ήταν «έτοιμος να απαντήσει κάθε ερώτηση». Είναι γνωστός από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο για τη σοφία και τη διδακτικότητα των λόγων και των μύθων του. Αναφέρεται μάλιστα πως για κάποιον αμόρφωτο ή απαίδευτο έλεγαν πως «δεν ξέρει ούτε τον Αίσωπο».