Jeśli w dzieciństwie dorastałeś w stresie, chaosie, nieprzewidywalności i Twoja matka (opiekun główny) była niedostępna emocjonalnie przez swoją własną traumę (choroba, problemy w związku, stres, śmierć partnera, nałogi, niepokój, depresja itd), to nie mogła być w pełni obecna, żeby dostroić się do Twoich potrzeb i uspokoić Twojego układu nerwowego– odczucie, że nie ma zagrożenia, bo matka jest zawsze obecna. Takie przeżycia powodują, że nie czułeś się w pełni kochany. Wewnętrzne rany wynikają z zakłóceń procesu tworzenia więzi i zazwyczaj mają źródło już w pierwszych miesiącach życia. Oczywiście dalsze etapy dzieciństwa w relacji z matką i ojcem również wpływają na rozwój Twojego mózgu i układu nerwowego. Takie doświadczenia z dzieciństwa powodują, iż bliskość emocjonalna i seksualna stają się zagrożeniem w dorosłości. Brakuje poczucia bezpieczeństwa, poczucia własnej wartości oraz zaufania. Pojawia się lęk przed odrzuceniem, co negatywnie wpływa na zdrową bliskość i ekspresję seksualną. Dlatego pojawiają różnego rodzaju dysfunkcje seksualne. Zapraszam na rozmowę z psychoterapeutą i seksuologiem klinicznym Dagmarą Piątek-Szwaczką.