Do tematu wzorców z dzieciństwa zawsze podchodzę dwutorowo: przede wszystkim, jest to powielanie zachowania rodziców w dorosłości, które Ci bardzo przeszkadzały, jak dorastałeś. Okazuje się, że kiedy wychodzisz z domu, to robisz dokładnie to czego najbardziej nie lubiłeś i nie znosiłeś w swoich rodzicach-zachowujesz się dokładnie tak samo wobec siebie oraz innych: szczególnie wobec dzieci i partnerów. Drugim aspektem jest to, że powielasz swoje mechanizmy obronne- wzorce, które się uaktywniają, jak wchodzisz w tryb przetrwania—czyli, kiedy Twój układ nerwowy czuje się tak jak w dzieciństwie (prymitywne części mózgu) i robisz to co robiłeś jak byłeś dzieckiem. Przykładowo ratujesz z poczucia winy, robisz za dużo dla innych, wycofujesz się z relacji- boisz się odrzucenia lub wręcz przeciwnie z lęku przed odrzuceniem zatracasz siebie w związku i kompletnie rezygnujesz ze swoich potrzeb. Tak jak powiedział australijski coach, Matthew Kelly: zadaj sobie pytanie: ,,co musiałeś zrobić w dzieciństwie, żeby otrzymać miłość” i to jest twój kontrakt miłości, który niesiesz ze sobą przez swoje dorosłe życie. W ten sposób stworzyły się Twoje uwarunkowania- podświadome wzorce z dzieciństwa. Dla Twojego mózgu te wzorce są tak znane i tak głęboko zakorzenione w Twojej podświadomości, że na ślepo je powtarzasz— niewerbalna prawa półkula mózgu, która z logiką nie ma nic wspólnego. Dlatego tak ważna jest systematyczna praca nad sobą, która przynosi uwolnienie i przerwa cykl wzorców.