Trzeci odcinek podcastu R2C2 to ciekawe rozmowy na temat narracyjnych gier fabularnych, feedbacku, a także zagadnień związanych z uczeniem się. Opowiadamy czym są narracyjne gry fabularne oraz to jak możemy wykorzystać zawarte w nich narzędzia do nauki, szkoleń, a także komunikacji. Zastanawiamy się dlaczego strategia uczenia się jest tak ważna? Czy feeback musi wiązać się z negatywnymi odczuciami? Jakie są zasady pomocne w pozytywnej stronie feedbacku? Jakie są Wasze gwiazdy, ciernie i życzenia? Dajcie znać co Wam podoba się w tym podcaście, a może coś powinniśmy zmienić? Czekamy na feedback! MAPA ODCINKA: [5:38] Strategia uczenia się [10:50] Dwa ogniwa skutecznej nauki [14:40] Dlaczego się uczymy? [22:00] Kierunek uczenia i "Test lotniska" [29:40] Czym jest narracyjna gra fabularna? [32:10] Narzędzia stosowane w szkoleniach i komunikacji, które można wyciągnąć z gier fabularnych [33:30] Narzędzie "gwiazdy, ciernie i życzenia" [44:40] Dwa rodzaje feedbacku [58:01] Negatywny odbiór feedbacku CIEKAWOSTKI Z TEGO ODCINKA: Problemem osób dorosłych nie jest to, że nie potrafią uczyć się skutecznie, tylko to, że nie umieją uczyć się wcale. Ważniejsze jest to czy się uczymy regularnie od tego w jaki sposób się uczymy. Gry fabularne rozwijają teorię umysłu i empatię poznawczo-emocjonalną Jedne z korzystniejszych ruchów komunikacyjnych w feedbacku to "oddaj autonomię" i "wyrównaj status". Jeżeli ktoś daje nam feedback i nie znamy przyczyny, z góry zakładamy negatywną intencję ŹRÓDŁA WSPOMINANE W TYM ODCINKU: Therese Huston – Błędy poznawcze (badanie) Simon Sinek – model “Golden Circle” (Pytania: Dlaczego?, Jak?, Co?) Victor Vroom – Teoria oczekiwań David DeSteno – Emotional Success: The Power of Gratitude, Compassion, and Pride (książka) Pat Flyn – Gotowi na start (książka) Ray Dalio – Zasady (książka) WorkLife with Adam Grant; odcinek "Dear Billionaire, I Give You a D-Minus" (podcast)