"گراند پالۀ"* پاریس، تا تاریخ ٤ فوریه ٢٠۱۹ میزبان یکی از بزرگترین نمایشگاه‌های خود در سال‌های اخیر است که به آثار "خوان میروُ"* نقاش و مجسمه‌ساز برجستۀ اسپانیایی- کاتالانی، اختصاص دارد. در این نمایشگاه، ١٥٠ اثر از این هنرمند که حاصل ٧٠ سال فعالیت هنری اوست، در برابر چشمان تماشاگران مشتاق قرار گرفته است. آثاری که بیش از هرچیز نمایانگر دوره‌های مختلف خلق هنری وی هستند که به طور مستقیم با زندگی پرفراز و نشیب این هنرمند بزرگ در ارتباط است. "خوان میروُ" در ٢٠ آوریل ١٨٩٣ در بارسلون به دنیا آمد. زندگی او با گریز و تبعید همراه بود و در سایۀ جنگ و دیکتاتوری سپری شد. او تباری کاتالونیایی داشت، از سنین نوجوانی با هنر آشنا شد و تا سال ١٩١٠ در مدرسۀ هنرهای زیبای بارسلون درس خواند. "میروُ"، در سال ١٩١١ به بیماری حصبه مبتلا شد و پس از آن تصمیم گرفت که زندگی خود را وقف هنر کند؛ به همین منظور تحصیلاتش را در رشتۀ نقاشی در مدارس هنری بارسلون ادامه داد و در سال ١٩١٨ اولین نمایشگاه انفرادی خود را برگزار کرد. آثار "میرو" تا پیش از سال ١٩٢٠، از جریان های مختلفی چون مکتب "فوویسم" و ساختارشکنی و اغراق در استفاده از رنگ، حجم‌گرایی سبک کوبیسم، نقاشی‌های دیواری کلیسایی و هنر کاتالان، تأثیر گرفته بود. هنگامی که "میرو" در سال ١٩٢٠ در پاریس اقامت گزید، به واسطۀ آشنایی با هنرمندان سورئالیست و نویسندگان و شاعرانی چون "پل الوار"، "لویی آراگون"، "ژاک پره وِر"، "گی‌یُوم آپوُلینِر"، "آنتونن آرتو" و "آندره برتون"، دریافت که باید مانند شاعری که با کلمات تا فراسوی احساسات خود سفر می‌کند، از نقاشی و آنچه که می‌دید و احاطه‌اش می‌کرد، فراتر رود. بدین ترتیب، رفته‌رفته الفبای نوینی در زبان آثار او شکل گرفت که گهوارۀ آن را آبی آسمان، طبیعت مدیترانه، فیگورهای روستایی و نشانه های کیهانی، تشکیل می‌داد؛ او با کنار هم قراردادنِ رؤیا و واقعیت و به حداقل رساندن جزئیات در "شعر- نقاشی"های خود، به نوعی سورئالیسم انتزاعی و زبانی سرشار از شاعرانگی، سادگی و رهایی از قید و بندهای زیبایی شناسی، دست یافت؛ به طوری که "آندره برتون" بعدها گفت که "میروُ" از همۀ ما سورئالیست‌تر است. "میرو" نخستین نمایشگاه خود را در پاریس، در سال ١٩٢١ برگزار کرد. پاریس در تحول و دگرگونی سبک آثار او، نقش بزرگی داشت و زندگی او از آن پس، در رفت‌وآمد میان پاریس وسرزمین مادری‌اش اسپانیا، سپری شد. و حالا ٩٧ سال پس از اولین نمایشگاهی که "میروُ" در این شهر برپا کرد؛ "گراند پالۀ" پاریس، درهای جهان شاعرانه و سرشار از رؤیاهای مصو