این داستان عاشقانه‌ای از شاهنامه است که رابطه پیچیده و پرفراز و نشیب بین بیژن و منیژه را روایت می‌کند. بیژن، که به فرمان کیخسرو برای مبارزه با گرازان به سرزمین ارمانیان می‌رود، به صورت تصادفی با منیژه، دختر افراسیاب، آشنا می‌شود. این آشنایی به سرعت به عشقی عمیق تبدیل می‌شود که منیژه را وادار می‌کند تا برای حفظ بیژن دست به اقدامات جسورانه‌ای بزند. منیژه با وفاداری تمام، حتی در شرایط سخت و خطرناک، به عشق خود به بیژن وفادار می‌ماند. او برای نجات بیژن از چاه، از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند و تمام دارایی‌ها و زندگی خود را در این راه فدا می‌کند. عشق و وفاداری منیژه به قدری عمیق است که او کشور و خانواده خود را ترک می‌کند و همراه بیژن به ایران می‌رود. این داستان نشان‌دهنده اهمیت عشق و وفاداری در ادبیات کلاسیک فارسی است و به طور خاص، نقش زنان قوی و مقاوم در این داستان‌ها را برجسته می‌کند. منیژه با انتخاب‌هایش نشان می‌دهد که عشق واقعی می‌تواند بر تمام موانع غلبه کند