BEGELEIDERSCHAP: ‘de kunst van het helpen’ In deze serie over begeleiderschap: de kunst van het helpen’ onderzoeken Yvonne Stams en Peter Dalmeijer hoe collega's in het systemische werkveld’ omgaan met hun rol als begeleider. Wat doet een begeleider tijdens opstellingen? Hoe geven verschillende systemisch werkers vorm aan hun begeleiderschap? Wat is daarbij belangrijk en wat doet ertoe? Welke rituelen worden gebruikt door deze systemisch werkers? Luister hoe ze omgaan met hun ‘lege midden’, het ‘wetende veld’ en hoe ze vanuit een fenomenologische houding werken? Ontdek hoe deze professionals voorkomen dat ze in dienst genomen worden door het systeem. Leer hoe ervaren opstellers hun coachees begeleiden, voorafgaand aan, tijdens en na een opstelling. Wij zijn allemaal mens. Elke mens-professional geeft op een eigen wijze vorm aan de kunst van het helpen. Aflevering 6 Jolijn Fiddelaers Jolijn Fiddelaers heeft’ haar expertise gevonden in Aarde Opstellingen’. Ze noemt het collectieve opstellingen. Van huis uit is deze stralende vrouw vormgever. Zo bracht ze in samenwerking met anderen duurzame kledingstukken op de markt. Al jong kwam Jolijn in aanraking met opstellingen. Meteen was ze erdoor gefascineerd, maar ze was nog niet meteen toe aan de rol van begeleider. Dat duurde ongeveer een decennia. Haar levenspad bracht haar op spirituele festivals. Daar was ze in eerste instantie begeleider van grote groepen vrijwilligers. Later wilde Jolijn meer en anders bijdragen en groeide ze toe naar het begeleiden van opstellingen; die grote groepen en de thematiek op de spirituele festivals werden haar inspiratiebron voor het werken met collectieve opstellingen over de aarde. Haar vorm van Aarde Opstellingen start met 'Harte klop van de Aarde'. Daarin geeft ze deelnemers, zo hebben wij ervaren, een onvergetelijke ervaring rondom het opstellen van de aarde. Onze lijven voelden het contact met de harte klop van de aarde, we voelden het stromen van de energie en pikten boodschappen op die de aarde kennelijk op eigen wijze met ons tracht te communiceren. Het tweede deel heet 'Generatie van de toekomst'. Hier schetst Jolijn een tijdlijn door als eerste letterlijk de jongste en de oudste persoon van de groep in het veld te brengen. Zo ontstaat er contact tussen de verschillende (tussenliggende) generaties die op hun eigen manier verbinden met de aarde. Ze laat deelnemers opnieuw het contact met de aarde voelen, het stromen van de energie en de belangrijke boodschappen op uit deze collectieve opstelling. Jolijn benadrukt het verschil tussen het ‘leven op de aarde' en 'leven met de aarde'. De aarde heeft een ritme wat je kunt volgen, ze geeft je haar bewegingen en al het andere zodra je naar haar uitreikt. Hoe fijn en mooi dit voelt kan ik niet beschrijven. Jolijn legt uit wat je als begeleider doet bij een collectieve opstelling en hoe dat verschilt van een dan een familieopstelling?