Wie het heeft over Ketnet-reeksen, denkt meteen aan verschillende manieren om te rouwen, misogynie op de werkvloer, in de kast zitten, en hommages aan het werk van Quentin Tarantino met een correcte hoeveelheid scheldwoorden. En deze aflevering doet het allemaal. Als er één aflevering is die demonstreert dat seizoen 1 achteraf gezien wat te pittig was voor Ketnet, dan is het deze. Maar als er een aflevering is die zeker de moeite waard is...