Ο Γιαζίντ από το τσιμέντο της Μασσαλίας, το δεκάρι που δεν έπαιζε στο 10, το ασταθές παιδί των γκέτο.

Η γραμμή της άμυνας στη σέντρα απέναντι στον Βινίσιους και τον Εμπαπέ, το απαράμιλλο θάρρος των μωρών του Φλικ.