یکی از ویژگی‌های مهم نوجوانی تمایل به جلب توجه کردن است. نوجوان برای این که دیده شود دست به اقدام‌های خارج از عرف و عجیب و غریبی می‌زند. کار‌های پرخطر می‌کند، سر و صدا به راه می‌اندازد، تمارض می‌کند و... باورش سخت است اما او همه این کارها را می‌کند تا والدین و اطرافیان به او توجه کنند. جلب توجه و دیده شدن در سنین نوجوانی امری غریزی و تا حدودی طبیعی است اما اگر نوجوان بخواهد بیش‌از حد خودش را نشان بدهد به این معناست که دارد به سمت شکل گیری شخصیت نمایشی پیش می‌رود. اینجاست که باید حواسمان باشد و برای پیشگیری از این جلب توجه افراطی اقدام کنیم.