بسیاری از اندیشمندان در علم اقتصاد از سال های آغازین چهارمین انقلاب صنعتی در جهان سخن می گویند. انقلابی که پایه‌های آن بر تکنولوژی‌های جدیدی همچون هوش مصنوعی، بلاک چین، تکنولوژِی‌های حیاتی و... استوار است. آنان می گویند که یک اقتصاد جهانی شده، نیازمند یک پول جهانی است. پولی که با پیشرفت های فوق العاده در زمینه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات همراه باشد. پولی که مشکلات پول های فیزیکی مانند دلار و یورو، ین و غیره را نداشته باشد. پولی که به صورات ابزار سیاسی در دست دولمتردان نباشد. ظهور و گسترش قابل توجه پول های دیجیتالی، مانند "بیت کوین" در سال های گذشته این پرسش را مطرح می کند که آیا پول های دیجیتالی می توانند پول های فیزیکی کنونی را از میدان به در برده،  و به جای آنها بنشینند؟ در حالی که برخی از اقتصاد دانان با دیده تردید به پول های دیجیتالی نگاه می کنند، برخی دیگر این پول‌ها را راهگشای توسعه اقتصادی در آینده جهان می دانند. مدیران و صاحبان شرکت های بزرگ ارتباطی و اینترنتی جهان نگاه بسیار مثبتی نسبت به توسعه پول‌های دیجیتالی دارند، از جمله آنان، "جک دورسی"، رئیس شرکت آمریکایی "توئیتر" می گوید که بیت کوین، یعنی مهم ترین پول دیجیتالی موجود در جهان در آینده ای نه چندان دور پول مرجع در جهان خواهد شد.او گفته که بیت کوین ظرف ده سال آینده دلار را از اریکه رهبری نظام پولی جهان پائین  خواهد کشید.  این مجله اقتصادی به پول های دیجیتالی، خصوصاً مهم ترین آنها، بیت کوین می پردازد. مهرداد عمادی، اقتصاد دان و مشاور بین المللی در امور مالی میهمان این مجله اقتصادی است. ادگار مُورَن،  فیلسوف و جامعه شناس معروف فرانسوی می گوید: در پایان قرن بیستم، جهانی شدن اقتصاد، شتاب فوق العاده ای به خود گرفت و زیر‌ساخت‌های مدرن ارتباطی، تکنیکی و اقتصادی را در جامعه جهانی  به وجودآورد. در همین حال، اینترنت که به مثابه شبکه های عصبی (نیمه مصنوعی) جامعه جهانی است، با سرعتی حیرت انگیز توسعه یافت؛ اما اقتصاد لیبرال که زمینه‌های توسعه بی سابقه زیر ساخت‌های یاد شده را به وجود آورد، از ایجاد یک جامعه جهانی به معنی واقعی کلمه ناتوان بوده است. او می گوید: چنین جامعه‌ای نیازمند به وجود آوردن نهادهای جدید جهانی است. نهادهایی که باید به نحویی دمکراتیک به همه کشورهای تشکیل دهنده جامعه جهانی تعلق داشته باشند  و با ایجاد مقررات، موازین حقوقی و کنترلی جدید، نظم نوین جامعه جهانی را تأمین کنند. او تأکید می کند که تاریح مصرف نهادهای بین المللی گذشته مانند صندوق بین المللی پول و ... به