27.02.2022. Kanclerz Olaf Scholz wygłosił w Bundestagu przemówienie, które określono mianem Zeitwende. Miało ono charakter przełomowy, gdyż stanowiło polityczną formę odpowiedzi na atak wojska Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Wystąpienie kanclerza Scholza podzielone zostało na kilka zasadniczych części, z których jedna dotyczyła kwestii polityki klimatyczno-energetycznej Niemiec. Kanclerz federalny w obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę zadeklarował, że władze niemieckie zrobią „więcej dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego…, w tym przezwyciężą zależność importową od poszczególnych dostawców energii oraz przyspieszą ekspansję energii odnawialnej”, tak, aby „… do 2045 roku stać się neutralnymi pod względem emisji CO2!”. W tym celu władze federalne zobligowały się do: zbudowania rezerwy węgla i gazu, ograniczenia wzrostu cen rynkowych nośników energii oraz przejęcia część kosztów transformacji energetycznej. Próbując ocenić z perspektywy roku efektywność działań władz federalnych w dziedzinie polityki klimatyczno-energetycznej, postanowiliśmy poszukać odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czy z dzisiejszej perspektywy w kontekście polityki energetycznej można je tak ocenić? 2. Jaką postawę przyjęła partia Zielonych? Rok temu uznawana za potencjalnie największego hamulcowego zmian w energetyce, czy rzeczywiście odegrała taką rolę? 3. Czy Zeitenwende podważyła założenia transformacji energetycznej?