De jonge Miles Davis wordt al snel onder de vleugels van Yardbird genomen. Toch is lang niet iedereen enthousiast over zijn speelstijl : die is lyrisch, zonder vibrato en bevindt zich meestal in het middenregister. Daardoor klinkt hij heel anders dan Dizzy. Miles ontmoet Gil Evans en samen met nog meer gelijkgestemde zielen maken ze, beïnvloed door klassieke muziek, in 1949 opnames met een nonet waarin onder meer een hoorn en een tuba klinken. De klankkleur van deze muziek is bijzonder maar kent initieel weinig succes bij het publiek. Dit is het begin van een nieuwe stijl : Cool jazz als reactie op de Bebop. Het nonet valt al snel uit elkaar bij gebrek aan concerten, waarna bariton saxofonist Gerry Mulligan New York verlaat en naar de westkust trekt. In Los Angeles richt hij samen met Chet Baker een kwartet op zonder piano. Het voorgearrangeerde contrapunt van melodie en tegenmelodie wordt dè sound van de vroege jaren ’50.