Video kaydı hatta görsellik hakikat değildir. Hakikate kapılar açan filmler vardır. Lakin bir şekilde film mantığı zihni biçimlendireceği için biraz da Baudrillard’dan yola çıkarsak bir simulakr etkisi oluşturacaktır. Bu artık postmodernizmin sanal gerçeklik çıktısı olmuştur. Bu mecra bize konformizm ve atalet teklif eder. Yine de her daim sinemayı bir imkân çıktısı görmeyi tercih etmek gerekir. Şöyle düşünelim o kadar teknolojik film yapılmasına rağmen neden 50’li ya da 60’lı yıllarda yapılan filmleri bir kenara atamıyoruz. Çünkü bence inanmak istiyoruz.