Henry David, ABD’nin Maksika’ya karşı yürüttüğü emperyalist savaş sırasında konan nüfus başına vergiyi, “ödediği dolar bir adam öldürmek üzere, başka bir adam veya tüfek satın almaya yaramasın” gerekçesiyle bir gece hapiste yatmıştı. Kendisinden on dört yaş büyük olan ve birçok özgürlükçü düşünceyi kendisiyle paylaşan Ralph Waldo Emerson, telaşla arkadaşını görmek üzere onun hücresine girdiğinde aralarında geçen konuşma ilginçtir: “Henry neden buradasın?/ Henry David buna karşılık şöyle der: “Waldo, sen neden burada değilsin?” Kim nerede duruyor? Yerimizi biliyor muyuz? Burada mıyız? Burada olmak sadece şeytanın bir metaforu mu bizim için? Waldo durmamız gereken yeri hatırlatıyor. Endüstriyel kapitalizmin ve onun burjuvazist akislerinin şiirden bir şey elde edemeyeceği anlayabiliriz bu arada. Yalnızlığımıza sahip çıkmalıyız. Çünkü kaliteli bir yalnızlık tek başınalıktan garibanlıktan farklı bir şeydir. Haysiyetimizi korumak istiyorsak her şeyle belirli bir mesafe bırakmak zorundayız. Açıkçası bu şekilde belki Waldo bir kitaptan çok bir bomba sayılmalıdır.