Çağımızda özgür olmak paket halindeki kölelikleri satın almaktır. Nietzsche’nin dediği üzere insan uyurgezerliğini bilhassa çağımız için salt psikolojik nedenlerle açıklayamayız. Batı medeniyeti dediğimiz karmaşık yapı diyalektiği bir silah olarak kullandı. Nietzsche’ye göre bu ayaktakımının intikam şeklidir. Teşhirci olanın, kurnazın ve özünde çaresizliğin bir işaretidir bu. Nietzsche eserinde bir çözümden çok uyanıkken tekrar uyanmayı teklif ediyor. Başka bir açıdan “toparlanın gitmiyoruz” diyor. Putların Alacakaranlığı muhteviyatında, tüm yargıları tartışma niyetimiz yok. Burada kişinin kendisiyle olan savaşı süresince ona gerekli olması muhtemel aforizmaları konuşmaya çalışacağız. Nietzsche ve kavramlarını bir yerlere çekmektense ki -bu Heidegger üzerinde de yapılan bir durum- onu anlamayı denemek en azından düşünceye saygı açısından daha kıymetli olacaktır. Nietzsche çok fazla karikatürize olan bir tip olduğu için argumentum ad hominem( bu insanı karalama safsatası)dediğimiz bir hataya düşmeden fikirlerini tartışmaya açmak en iyisi. Ayrıca onun dünya görüşünü tartışırken aynı zamanda inancını ya da inançsızlığını da gündemin ana maddesi haline getirmemek gerekir.