หากเปรียบชีวิตเป็นการเดินขึ้นยอดเขา บางคนบอกว่าไม่อยากเดินขึ้นไป เหนื่อยเปล่าๆ นั่งเล่นที่ตีนเขาสบายกว่า แต่ปรากฏว่าวันหนึ่งก็เบื่อ บางคนบอกว่าต้องไปให้ถึงยอดให้ได้ก่อนจึงจะมีความสุข เคร่งเครียดกดดันทุกวัน บางคนบอกว่า ไม่เดินไปหรอก เพราะเคยลองแล้วผิดหวัง จึงไม่ลงมือทำอะไรเลย เป็นไปได้ไหมที่เราจะเดินสู่ยอดเขาแล้วมีความสุขระหว่างเดินและมีความสุขตอนทำสำเร็จ เหตุใดเราจึงควรทำในสิ่งที่ยากจะพิชิต และงานแบบไหนที่ทำแล้วไม่เป็นทุกข์ไปตลอดทางเพียงเพื่อรอความสุขตอนสำเร็จ หาคำตอบร่วมกันในพอดแคสต์ ความสุขโดยสังเกต