Description
نسلکشی روسیه در چچن، مسمومیت دختران دانشآموز و داستان مرگ راوی آن: آنا پولیتکوفسکایا – بخش دوم و پایانی جنگ روسیه با چچنیها حتا پس از پیروزی هم ادامه یافت.تو اپیزود پیشین پادکست مدبویز، تاریخچهی این جنگ و درگیریهای روسیه تو قفقاز شمالی رو مرور کردیم تا رسیدیم به جنگهای اول و دوم چچن. جنگهایی که اولیش رو یلتسین آغاز کرد اما شکست خورد و پس از اون، دومی رو ولادمیر پوتین، به عنوان نخستین آزمون تجاوزش به سرزمینهای دیگه تجربهاش کرد. با انبوهی از جنایتها، جنایتهای جنگی و جنایت علیه بشریت، پس از دو سال، پوتین تونست که بالاخره چچن رو به زانو دربیاره اما جنگ روسیه با چچنیها حتا پس از پیروزی هم ادامه یافت. اونا تلاش داشتند به هر شکلی، جمعیت چچنیها رو مرعوب و سرکوب کنند، با استفاده از بنیادگراهای اسلامی، کشتار، سم و حملههای شیمیایی به مدرسههای دخترونه. این آخری براتون عجیب و آشناست، نه؟بله، حملهی شیمیایی به مدرسههای دخترانه هم یه تاکتیک روسی هست، اونا بودن که نخستین بار تو دسامبر ۲۰۰۵، این روش رو علیه مدرسههای دخترونه تو چچن استفاده کردند. از کجا میدونیم؟ چون یه نفر اونجا بود که گزارش کنه، یه نفر اونجا بود که نذاره پروپاگاندای روسی دربارهی «هیستری جمعی» و «روانپریشی دختران دانشآموز» پیروز بشه. اون آنا پولیتکوفسکایا بود، روزنامهنگار مشهور روسی که دربارهی جنایتهای جنگی روسیه تو چچن تحقیق میکرد و کتاب مفصلش در این باره، چشم خیلیها رو به روی واقعیتهای پلید و شرارتبار روسیهی پوتین باز کرد. آنا رفت چچن و روی دروغ «هیستری جمعی» دخترای دانشآموز خط کشید، گفت که این مسمومیتها، حملهی شیمیایی به مدرسههاست. اون میدونست کی پشت این جریانه؛ دستگاه امنیتی روسیه! تو این اپیزود مدبویز، ماجرای مسومیت دانشآموزای دختر با حملهی شیمیایی رو بررسی کردیم، هم تو ایران و هم تو چچن و البته داستان زندگی آنا پولیتکوفسکایا رو ادامه دادیم؛ کسی که تا دم مرگ، یه لحظه هم پوتین رو راحت نذاشت، و خب ولادمیر پوتین، کسی نبود که انتقام نگیره ... بیستوششم مهرماه ۱۴۰۲گوینده: مجتبی حصامینویسنده: ساسان آقایییادبود این شماره: زادروز ستارخان، سردار ملیتقدیم شماره ۵۸ به: زندهیاد علیرضا شجاعپور* منابع استفادهشده در این اپیزود:۱) کتاب «جنگ کثیف» / آنا پولیتکوفسکایا۲) کتاب «روسیه پوتین» / آنا پولیتکوفسکایا۳) مجموعه مقالات و یادداشتهای آنا پولیتکوفسکایا در روزنامهها۴) مجموعه مقالاتی از روزنامهی «نووایا گازتا»۵) کتاب «میراثخواران اتحاد شوروی» / بوریس کاگار