Iets wat we allemaal deden als kind, maar gaandeweg hebben we het afgeleerd: spelen! Vrij spel. Waarom is dat zo belangrijk? Wat leren onze kinderen eruit en wat als mijn kind dit niet zo goed kan: vrij spelen?  We gaan in gesprek met psychiater Ilse Van Loy.  Vrij spel wordt niet geleid door een volwassene, maar wordt geïnitieerd door het kind zelf. Het scenario, de rollen verdelen wordt bepaald door het kind en doorheen het spelen ontstaan er nieuwe verhaallijnen, wordt er bijgestuurd. Het kind bepaalt het spel, de regels, de grenzen. Dit kan alleen of in groep. Het aspect van 'doen alsof' in combinatie met de realiteit is zo waardevol. Als jij de schurk bent en stout bent in het spel, experimenteer je met wat het is om stout te zijn. Als de spanning te hoog oploopt, kan er veiligheid ingebouwd worden. Zo is er ruimte om dit te verwerken, begrip te creëren etc.  Ilse Van Loy geeft een pleidooi voor het belang van vrij spel. Hoe kan je kinderen de tijd en de ruimte geven om dit vrij spel te organiseren?