Petra - punkt obowiązkowy na turystycznej mapie Jordanii. Niesamowite starożytne miasto wykute w skale przyciąga rzesze zwiedzających z całego świata. Petra od 1985 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W IV wieku została opuszczona przez mieszkańców ponieważ na skutek trzęsienia ziemi uległ zniszczeniu system nawadniania. I to niegdyś jedno z najbogatszych miast starożytności na tysiąc pięćset lat zostało zapomniane. Dla świata zachodu odkrył je na nowo Johann Burchart szwajcarski podróżnik w 1812. Petra to nazwa grecka i oznacza skałę. Założyciele miasta nabatejczycy zwali je Rqm czyli wielobarwna. Z czego żyli nabatejczycy i jak doszli do wielkiego bogactwa? Żyli z wody a konkretnie z jej brakiem. Tereny południowej Jordanii są wybitnie suche. Kiedy przemierzały tędy karawany lub maszerowały oddziały wojskowe zdobycie wody było podstawowym wyzwaniem. Nabatejczycy wiedzieli gdzie się skalne źródła i sprzedawali przybyszom wodę po wygórowanej cenie. Kiedy się wzbogacili to przesiedli się z osiołków na wielbłądy. Bo przecież było ich stać. Potem zajęli się kupiectwem. Ale nie handlowali zwykłymi towarami. Tylko tymi najdroższymi. Dlaczego. Przecież było ich stać na zakup drogich towarów. A potem zaczęli się pławić w luksusach. Rozleniwili się. I gdzie rozmyli w dziejach świata. W jakiejś skali historia powtarza się obecnie. W latach trzydziestych n pustynnych terenach półwyspu arabskiego odkryto bogate złoża ropy naftowej. I nagle poganiacze wielbłądów stali się szejkami.