سپاه اندر ایران پراگنده شد زن و مرد و کودک همه بنده شد همه در گرفتند ز ایران پناه به ایرانیان گشت گیتی سیاه دو بهره سوی زاولستان شدند به خواهش بر پور دستان شدند که ما را ز بدها تو باشی پناه چو گم شد سر تاج کاووس شاه دریغ‌ست ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود همه جای جنگی سواران بدی نشستنگه شهریاران بدی کنون جای سختی و رنج و بلاست نشستنگه تیزچنگ اژدهاست کسی کز پلنگان بخوردست شیر بدین رنج ما را بود دستگیر کنون چاره‌ای باید انداختن دل خویش ازین رنج پرداختن