W „Zgubie" można się odnaleźć. Ze swoimi nastoletnimi emocjami sprzed lat i z dorosłą dezorientacją. Poznajcie Alicję, Hankę i Mariannę. Otwierając książkę, wchodzimy do codzienności babci, matki i córki. Połączenia rodzinne sprawiają, że obserwujemy je w przeróżnych konfiguracjach. Synowa-teściowa, wnuczka-babcia, matka-córka. Jest też Grzegorz. Syn, mąż, ojciec. Po tej lekturze zadałam sobie pytanie: czy na pewno widzę i słyszę osobę, z którą mieszkam? I co w codziennym pośpiechu - bez złych intencji - wymyka mi się z rąk?