از قرن هیجدهم اروپایی‌ها شیفتۀ فرهنگ چینی شدند. چای، ابریشم و ظروف چینی خریداران فراوان یافت. و چون چینی‌ها از نظر اقتصادی خودبسنده بودند و نیازی به وارد کردن کالا نداشتند، تاجرانِ بریتانیایی‌ مجبور بودند در برابر کالاهای چینی نقره به چینی‌ها بدهند. حملۀ نیروی دریایی بریتانیا به کانتون در ۱۸۳۹ و آغاز نخستین جنگ تریاک به منظور برهم زدن این ناهم‌ترازی تجاری بود. چینی‌ها آن جنگ را باختند. در «دومین جنگ تریاک» نیز که از ۱۸۵۶ تا ۱۸۶۰ طول کشید، چینی‌ها در جنگ با بریتانیا و فرانسه که هر دو از حمایت آمریکا و روسیه برخوردار بودند، شکست خوردند. قراردادِ نابرابرِ پکن در ۱۸ اکتبر ۱۸۶۰ بندرگاه‌های چین را به روی تاجران اروپایی گشود. کشتی‌های انگلیسی اجازه یافتند چینی‌ها را به عنوان نیروی کار به مالزی، استرالیا و آمریکا ببرند؛ دولت چین نه تنها بخشی از خاک خود را از دست داد، بلکه مجبور شد ۳۲۰ تُن نقره به عنوان غرامتِ جنگی به هریک از دو کشور بریتانیا و فرانسه بدهد.