مجادله دربارۀ آهنگ و محتوایِ سرود ملی را در یک کشور نشانۀ بحرانِ هویتی در آن کشور می‌دانند. مخالفانِ سرود ملیِ آلمان معتقدند که در آن تنها از مردان و پسرانِ آلمانی یاد می‌شود و زن‌ها در آن حضور ندارند. سرود ملی اسپانیا به نام «مارچا رئال» سرودی بی شعر است. کمونته‌های خودمختار آن کشور حاضر نیستند سرودی به زبان اسپانیایی بخوانند. سرود ملی ایتالیا را در پاییز ۱۸۴۷ دانشجوی ۲۰ سالۀ میهن‌دوستی از اهالی جِنوا سروده است. اما این سرود از ۱۵ نوامبر ۲۰۱۷ به عنوان سرود ملی ایتالیا رسمیت یافته است. بریتانیا سرود ملیِ رسمی ندارد. اما سرود «خدا ملکه را نگه دارد» به سبب تاریخِ درازآهنگش عملاً به سرود ملی آن کشور تبدیل شده است. در نیوزلند نیز آن رابه عنوان سرود ملی می‌نوازند. معروف‌ترین سرود ملیِ جهان، سرود ملی فرانسه به نام «مارسه‌یّز» است که همۀ فرانسویان آن را می خوانند. این سرود الهام‌بخشِ سرودهای ملی دیگری در جهان بوده است.