Pianista, kompozytor, dyrygent – może nie całkiem nieznany, ale na pewno nie tak rozpoznawalny, jak na to zasługuje. Karierę rozpoczął jako mały wirtuoz – „cudowne dziecko”, stąd też zwany bywa „polskim Mozartem” lub „małym Lisztem”. Rodowity tarnowianin, który po przeprowadzce do Warszawy pobierał nauki u Karola Kurpińskiego i Józefa Elsnera. Swoje opus magnum ukończył w wieku 26 lat, na kilka miesięcy przed śmiercią. Wiele utworów z jego bogatego dorobku kompozytorskiego nadal czeka na opracowanie i współczesne wykonanie. Mowa o Józefie Władysławie Krogulskim. Sylwetkę i twórczość bohatera dzisiejszego odcinka przybliża mgr Ewa Bogula-Gniazdowska – absolwentka Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie pod kierunkiem prof. Szymona Paczkowksiego pracuje nad tematem pracy doktorskiej pt. „Koncert fortepianowy w twórczości kompozytorów polskich w latach 1850–1918”. Starszy specjalista w Dziale ds. Nauki i Wydawnictw w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina.  Jest koordynatorką organizacji międzynarodowych konferencji muzykologicznych, redaktorem prowadzącym liczne publikacje książkowe publikowane przez Instytut Chopina oraz sekretarzem redakcji czasopism „The Chopin Review” oraz „Studiów Chopinowskich”. Współautorka opracowania źródłowo-krytycznej edycji „Dwudziestu etiud i preludiów” Marii Szymanowskiej, wydanej nakładem PWM. W naszym podcaście opowiadała już o Teodorze Leszetyckim i Raoulu Koczalskim. Rozmawia Mariusz Gradowski.   Spis treści (00:00) Wprowadzenie (01:10) Krogulski trzech słowach (04:55) Cudowne dziecko z Tarnowa (08:06) Mentorzy i początki kariery (10:02) Krytycy i komplementy (14:34) Podróże i powrót do Warszawy (16:44) Od pianistyki do twórczości wokalno-instrumentalnej (20:18) Napisać oratorium i umrzeć (23:38) Twórczość fortepianowa (27:21) DNA twórczości Krogulskiego (29:43) Muzyka, która chce być słuchana   Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „Dziedzictwo Muzyki Polskiej”. Więcej: dnamuzykipolskiej.castos.com