من هم همینجا بودم و در واقع خیلی اوقات هستم! منظورم گیرافتاده توی روزمرگی های مادرانگی و گاهی احساس نا امیدی از اینکه چرا به اهدافم نمیرسم... میفهمم که خیلی نا امید کننده هست وقتی که با کلی ذوق و شوق برنامه ریزی میکنی برای رسیدن به اهدافت و کارهات، اما باز یه اتفاق غیرقابل پیش بینی میفته و تو دوباره از ریل خارج میشی... این زندگی یه مادره مامان، زیبا و در عین حال پر از چالش! و اگه نخوایم این موضوع رو باور کنیم و قبول کنیم، قطعا دچار مشکل میشیم... بیا در مورد این موضوع کمی صحبت کنیم و ببینیم چی کاری میتونیم برای رفعش انجام بدیم...