قسمت ٣۹ | وای به وقتی که ستم باشه و ستمکار پیدا نباشه   به یاد «ایوب» هستم که یهوه روحش را در حصار گرفته بود و با تیرهای زهرآگین جانش را می‌آزارد،  دست سنگین خدا بر او فرود آمده و استخوان‌هایش را خرد و خاکستر کرده بود و او فریاد می‌کشید و به خدای خودش کفر می‌گفت و از ستمی که می‌دید به ستمکار پناه می‌برد. وای به وقتی که ستم باشه و ستمکار پیدا نباشه. بی کی بنالم؟ از کی؟   03:15  فضل فروش 04:40  کژراهه 12:00  اندر بلای سخت 20:32  به یاد رفتگان 23:26  آرزوی محال 28:25  اشرافی پیر 32:40 سوتفاهم   __________   لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه