قسمت ۴۸ | کمونیست‌هایِ اصلاح‌طلب دارم نفس می‌کشم، کمی سبک و آزادتر از یکی دو ماه گذشته. می‌خواهم خودم را بسازم. سعی می‌کنم، اما هنوز نتوانسته‌ام.هنوز از غبار مرده‌ی اخیر روحم را نَشُسته‌ام؛ روحم را که به سرنوشت خانه‌ی متروکی دچار شده.از این گذشته ترس! ترس از شروع، همان ترس و دلهره‌ی همیشگی… 03:23  دریغ است ایران که ویران شود11:40  به سنگینی سرب13:40  نعمت فراموشی16:40  امیدِ مبهم19:10  خیالِ خام34:45  گمشده‌ی بازیافته       لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه