เขารู้ว่าถ้าคนเราเดินตรงไปเรื่อยๆ หลายๆ วัน หลายๆ สัปดาห์ หลายๆ เดือน หลายๆ ปี เขาจะเดินกลับมายังจุดเดิม สมมติว่าเขาลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินไปตอนนี้ สักวันหนึ่งเขาจะเดินกลับมาที่โต๊ะตัวนี้อีกด้านหนึ่งมันต้องเป็นแบบนั้นแหละ ใครๆ ก็รู้“ฉันรู้”...

ป้าจะอ่านให้ฟัง : ชายที่คนรักจากไป ( Men Without Women)

ทีวีพีเพิลจงใจเลือกเอาช่วงเย็นวันอาทิตย์มาที่ห้องของผม พวกเขาลอบเข้ามาในห้วงเวลาที่มีแสงสลัวราง ราวกับความคิดหดหู่ ราวสายฝนที่อำพรางตัวพร่างพรูลงมาอย่างเงียบเชียบ